BÖLÜM XV ADİ
METALLER VE ADİ METALLERDEN EŞYA Bölüm Notları. 1.- Aşağıda yazılı olanlar bu Bölüme dahil değildir: (a)
Esası metalik toz veya pul olan
müstahzar boyalar, mürekkepler ile diğer ürünler (32.07 ila 32.10, 32.12,
32.13 veya 32.15 pozisyonları); (b) Ferro-seryum
ve diğer piroforik alaşımlar (36.06 pozisyonu); (c)
65.06 veya 65.07 pozisyonunda yer alan
başlıklar veya bunların aksam ve parçaları (d) 66.03
Pozisyonundaki şemsiye iskeletleri veya diğer eşya; (e)
71.Fasıla giren eşya (kıymetli metal
alaşımları, kıymetli metallerle kaplama adi metaller, taklit mücevherci
eşyası gibi); (f)
XVI. Bölüme giren eşya (makinalar,
mekanik cihazlar ve elektrikli aletler); (g) Birleştirilmiş
demiryolu veya tramvay hatları (86.08 pozisyonu) veya XVII. Bölüme giren
diğer eşya (taşıtlar, gemiler ve botlar, hava taşıtları); (h) XVIII.
Bölüme giren alet ve cihazlar, saat zemberekleri dahil; (ij) Mühimmat olarak hazırlanmış kurşun saçma
(93.06 pozisyonu) ve XIX. Bölüme giren diğer eşya (silah ve mühimmat); (k) 94.Fasıla
giren eşya (mobilyalar, somyalar, lambalar ve aydınlatma teçhizatı, ışıklı
levhalar, prefabrik yapılar gibi); (l)
95.Fasıla giren eşya (oyuncaklar, oyun
ve spor malzemeleri gibi); (m) 96.Fasıla
giren el elekleri, düğmeler, kalemler, kalem sapları, kalem uçları, monopod,
bipod, tripodlar ve benzeri ürünler veya diğer eşya (muhtelif mamul eşya);
veya (n) 97.Fasıla
giren eşya (sanat eserleri gibi). 2.- Tarifenin neresinde
geçerse geçsin "genel kullanıma mahsus aksam ve parça" deyiminden
aşağıda yazılı olanlar anlaşılır: (a)
73.07, 73.12, 73.15, 73.17 veya 73.18
pozisyonlarına giren eşya ile diğer adi metallerden benzeri eşya; (b) Adi
metallerden yaylar ve yay yaprakları, saat zemberekleri hariç (91.14
pozisyonu); (c)
83.01, 83.02, 83.08, 83.10
Pozisyonlarına giren eşya ile 83.06
pozisyonuna giren adi metalden çerçeve ve aynalar. Yukarıda tanımlanan genel
kullanıma mahsus aksam ve parça deyimi 73 ila 76 ve 78 ila 82. Fasıllarda
(73.15 pozisyonu hariç) yer alan eşyanın aksam ve parçalarını kapsamaz. Yukarıdaki paragraf ve
83.Faslın 1 nolu not hükmü saklı kalmak kaydıyla, 82 veya 83.Fasıllara giren
eşya, 72 ila 76 ve 78 ila 81.Fasıllara verilmez. 3.-
Tarifenin neresinde geçerse geçsin ‘adi metaller’ tabirinden: demir ve çelik,
bakır, nikel, alüminyum, kurşun, çinko, kalay, tungsten (wolfram), molibden,
tantalyum, magnezyum, kobalt bizmut, kadmiyum, titan, zirkonyum, antimuan,
manganez, berilyum, krom, germanyum, vanadyum, galyum, hafniyum, indiyum,
niyobyum (kolombiyum), renyum ve telyum anlaşılır. 4.- Tarifenin neresinde
geçerse geçsin ‘sermetler’ tabirinden: bir metal terkibinin ve seramik
terkibinin mikroskopik heterojen bir bileşimini ihtiva eden ürün anlaşılır.
Bu tabir, aynı zamanda metal ile sinterlenmiş metal karbürlerden olan (bir
metalle sinterlenmiş metal karbürler) sert metalleri de kapsar. Bu tabir,
katılaşmış metal karbürlerini de içerir.(metalle sinterlenmiş metal
karbürleri) 5.- Alaşımların tasnifine ilişkin kurallar (72
ve 74. Fasıllarda tanımlanan ferro alyajlar ve ön alaşımlar hariç): (a)
Adi metallerin alaşımları, ağırlık
itibariyle diğer metallere üstün gelen metalin alaşımı olarak tasnif edilir; (b)
Bu Bölüme giren adi metaller ile bu
Bölümün dışında kalan elemanlardan meydana gelen alaşımlar, bünyesindeki adi
metallerin toplam ağırlığı diğer elemanların toplam ağırlığına eşit veya daha
fazla olduğu takdirde, bu Bölüme giren adi metallerin alaşımları olarak
tasnif edilir; (c)
Metal tozlarının sinterlenmesi suretiyle
elde edilen karışımlarla, ergitme suretiyle elde edilen heterojen karışımlar
(sermetler hariç) ve metallerin
birbirleriyle olan bileşimleri de alaşım kapsamına girer. 6.- Aksine bir hüküm bulunmadıkça, tarifenin
herhangi bir yerinde bir adi metale yapılan atıf, bu Bölümün 5 nolu not hükmü
gereğince o metalin alaşımı olarak tasnif edilecek olan alaşımlara da
yapılmış sayılır. 7.- Karma eşyanın tasnifine ilişkin kurallar: Pozisyon metinlerinde aksine
bir hüküm bulunmadıkça iki veya daha fazla adi metal içeren adi metallerden
eşya (Genel Kurallar çerçevesinde adi metalden eşya gibi işlem gören
karıştırılmış maddelerden eşya dahil) ağırlık itibariyle diğer metallerin her
birinden üstün olan metalden mamul eşya sayılır. Bu kuralın uygulanmasında aşağıdaki hususlar göz önünde
bulundurulur: (a)
Demir ve çelik ile demir ve çeliğin
değişik türleri tek ve aynı metal sayılır. (b)
Alaşımlar, toplam ağırlıkları itibariyle
5 nolu not hükmü gereğince alaşımı olarak sınıflandırıldıkları metalden
müteşekkil sayılırlar; (c)
81.13 Pozisyonunda yer alan bir sermet
tek bir adi metal sayılır. 8.- Bu Bölümde geçen tabirler aşağıda tarif edilmiştir: (a) Döküntü ve hurdalar Metallerin imalinde veya mekanik suretle işlenmesinden hasıl
olan metal Döküntü ve hurdaları ile kırılma, kesilme, eskime veya diğer
nedenlerle kesinlikle kullanılmaz halde olan metal eşyadır (b) Tozlar Göz açıklığı GENEL
AÇIKLAMALAR Bu Bölüm, adi metalleri (kimyasal olarak saf durumda olanlar da
dahil) ve adi metallerden mamul eşyayı kapsar. Bu bölüme dahil olmayan adi
metalden eşya listesi Açıklama Notunun sonunda yer almaktadır. Bu bölüm
ayrıca ekonomik olarak değerli minerallerden ayrılmış tabii metalleri ve
bakır, nikel veya kobalt matlarını da kapsar. Metalik cevherler ve içinde
hala ekonomik olarak değerli mineraller bulunan tabii metaller bu bölümün haricindedir. (26.01 ila 26.17 pozisyonları). Bu bölümün 3. Notuna göre, tarifenin neresinde geçerse geçsin
“adi metaller” tabirinden: demir ve çelik, bakır, nikel, alüminyum, kurşun,
çinko, kalay, tungsten (wolfram), molibden, tantal, magnezyum, kobalt,
bizmut, kadmiyum, titanyum, zirkonyum, antimon, manganez, berilyum, krom,
germanyum, vanadyum, galyum, hafniyum,
indiyum, niobyum (columbium), renyum ve talyum metalleri anlaşılır. 72 ila 76. Fasıllar ve 78 ila 81. Fasıllar, mamul bulunduğu
metale bakılmaksızın 82. veya 83.
Fasılda (bu fasıllar özellik arz eden eşyalarla sınırlıdır) yer alan bazı özellik arz eden adi metalden eşyalar hariç, belli işlenmemiş adi metalleri
ve bunlardan mamul eşyaların yanı sıra bu metallerin çubuk, tel veya levha
gibi ürünlerini kapsar. (A) ADİ METALLERİN ALAŞIMLARI Bu Bölümün 6 Nolu notuna göre, metinde aksi belirtilmedikçe
(çelik alaşımlarında olduğu gibi) 72 ila 76. Fasıllar ve 78 ila 81.
Fasıllarda veya Tarifenin herhangi bir yerinde yer alan bir adi metale
yapılan herhangi bir atıf, o metalin alaşımlarına da kapsar. Aynı şekilde, 82
veya 83. Fasılda veya herhangi bir yerde “adi metal” tabirine yapılan
herhangi bir atıf, adi metallerin alaşımları olarak sınıflandırılan
alaşımları da kapsar. 71.fasılın 5 numaralı notu ve bu Bölümün 5 numaralı not hükmüne
göre adi metal alaşımları aşağıda yazılı şekilde sınıflandırılır: (1)
Adi
metallerin kıymetli metallerle alaşımları. Alaşım
ağırlığına göre %2'den az kıymetli metal (altın, gümüş ve platin) bulunan
alaşımlar adi metal alaşımı olarak sınıflandırılırlar. Adi metallerin
kıymetli metallerle olan diğer alaşımları 7l.Fasılda yer alır. (2)
Adi
metallerin alaşımları. Bu
alaşımlar adi metallerden ağırlık itibariyle hangisi fazla ise onun rejimine
tabi tutulurlar. Ancak ferro alyajlar (72.02 pozisyonunun Açıklama Notuna bakınız)
ve bakırın ön alaşımları (kupro alyajlar) (74.05 pozisyonunun Açıklama Notuna
bakınız) bu hükmün dışındadır. (3) Bu bölümde yer alan adi metallerin metal
olmayan unsurlarla veya 28.05 pozisyonunda yer alan metallerle olan
alaşımları. Bu bölümdeki adi metallerin
toplam ağırlığı diğer elementlerin toplam ağırlığına eşit veya fazlaysa
bunlar bu bölümün adi metal alaşımları olarak sınıflandırılır. Aksi takdirde,
bu alaşımlar genellikle 38.24
pozisyonunda yer alırlar. (4) Sinterlenmiş karışımlar, eritme işlemiyle
elde edilen heterojen nitelikli karışımlar (sermetler hariç) ve intermetalik
bileşimler. Sinterlenmiş metal
tozlarının karışımları ve eritme suretiyle elde edilmiş heterojen nitelikli
karışımlar da alaşım olarak işlem görürler (sermetler hariç). Metal hurdalarının eritilmesi suretiyle elde edilen
çeşitli kompozisyonlardaki külçeler de eritme suretiyle elde edilen heterojen
karışımlara dahildir. Sinterlenmemiş metal
tozların karışımlarının Tarifedeki yerleri bu Bölümün 7 numaralı Not hükmüne
göre tayin edilir (karma eşyalar için aşağıdaki (B) kısmına bakınız). İki veya daha fazla adi
metalden oluşan intermetalik bileşimler de alaşım olarak işlem görürler.
İntermetalik bileşimler ile alaşımlar arasındaki esas farklılık, farklı
atomların kristal kafes içinde yerleşimlerinin intermetalik bileşimlerde
düzgün, alaşımlarda ise düzgün olmayan bir şekilde olmasıdır. (B) ADİ METALDEN MAMUL
EŞYALAR Bu
Bölümün 7 nolu Not hükmüne göre iki veya daha fazla adi metalden mamul eşya, ağırlık itibariyle diğer metallerin
her birinden üstün olan metalden
mamul eşya sayılır, ancak bu hükmün tatbikinde pozisyon metinlerinde aksine
bir hüküm bulunmamalıdır (örn; bakır başlıklı gövdeleri demir veya çelik olan
çivilerin bakır kısmı ağırlık itibariyle fazla olmasa dahi 74.15 pozisyonunda
yer alır). Aynı kural, kısmen metal olmayan maddelerden yapılan eşyalara da
uygulanır, ancak Genel Yorum
Kurallarına göre eşyaya asıl niteliğini adi metal vermelidir. Metallerin oranlarını bu kurala göre hesaplarken şunlar dikkate
alınmalıdır: (1) Demir
ve çeliğin tüm çeşitleri aynı metal olarak kabul edilir. (2) Alaşımın
sınıflandırıldığı metalin alaşımı tamamıyle o metalden oluşuyor kabul edilir.
(örn; bu itibarla pirinçten yapılan bir parça tamamiyle bakırdanmış gibi
kabul edilir.) (3) 81.13
pozisyonunda yer alan sermet tek bir adi metal olarak kabul edilir. (C) AKSAM VE PARÇALAR Genelde, mamul eşyanın aksam ve parçaları olduğu açıkça
anlaşılanlar, bu aksam ve parçalara uygun pozisyonlarda sınıflandırılır. Bununla beraber, müstakil olarak sunulan genel kullanıma (bu
bölümün 2 nolu notunda tanımlandığı üzere) mahsus aksam ve parçalar, ait
oldukları eşyanın aksam ve parçaları sayılmayıp, bu Bölümde kendilerine uygun
pozisyonlara tabi tutulurlar. Bu kural örneğin, merkezi ısıtma radyatörleri
için özel civatalar veya motorlu taşıtlar için yaylara uygulanır. Bu
civatalar 73.22 pozisyonunda merkezi ısıtma radyatörleri için parça olarak
değil, 73.18 pozisyonunda civata olarak sınıflandırılırlar. Bu yaylar ise,
87.08 pozisyonunda motorlu taşıt aksam ve parçası olarak değil, 73.20
pozisyonunda yay olarak sınıflandırılırlar. * * * Kol ve duvar saati yayları, bu Bölümün 2 (b) Not hükmüne göre bu
Bölümden hariç tutulmuştur ve 91.14 pozisyonunda yer alır. Bu Bölümün 1 numaralı Not hükmünde belirtilenlerden başka, aşağıda
yazılı olanlar da bu Bölümün haricindedir: (a) Adi
metallerin amalgamlar (28.53
pozisyonu) (b) Adi
metallerin kolloidal haldeki süspansiyonları (genellikle 30.03 veya 30.04 pozisyonu). (c) Dişçi
çimentoları ve diş doldurmaya mahsus diğer dolgular (30.06 pozisyonu) (d) Örneğin
fotogravürde kullanılan hassas hale getirilmiş fotoğrafik metal levhalar (37.01 pozisyonu). (e) 37.07 pozisyonunda yer
alan fotoğrafçılıkta kullanılan flaş ışığı için maddeler). (f) Metalize
iplikler (56.05 pozisyonu); bu tür
ipliklerden veya metal tellerden dokunmuş, giyim, döşemecilik ve benzeri
işlerde kullanılan mensucat (58.09
pozisyonu). (g) Metal
tellerden işlemeler ve XI. Bölümde
belirtilen diğer eşya. (h) Ayakkabı
aksamı, 64. Faslın 2 nolu Not hükmünde belirtilenler hariç (özellikle ayakkabı koruyucuları, bağ deliği kapsülleri,
ayakkabı tokaları ve kopçaları) (64.06 pozisyonu). (ij) Metal paralar (71.18 pozisyonu). (k) Primer
pilleri, primer bataryaları ve elektrik akümülatörlerinin döküntü ve
hurdaları; kullanılmış primer pilleri, bataryaları ve elektrik akümülatörleri
(85.48 pozisyonu). Metal telden
fırçalar (96.03 pozisyonu). |
FASIL
81 DİĞER ADİ METALLER; SERMETLER; BUNLARDAN
EŞYA Altpozisyon Notu. 1.-
74. Faslın 1 No.lu notunda
"çubuklar", "profiller", "teller" ve
"levhalar, saclar, şeritler ve yapraklar" tanımları, gerekli değişiklikler yapılarak, bu
Fasıl için uygulanır. GENEL AÇIKLAMALAR Bu Fasıl Tarifenin diğer yerlerinde daha özel bir şekilde yer almamış bulunan aşağıda yazılı
adi metallerle, bunların alaşımları ve bunlardan mamul eşyayla sınırlandırılmıştır: (A) Tungsten
(wolfram) (81.01 pozisyonu), molibden (81.02 pozisyonu), tantal (81.03
pozisyonu), magnezyum (81.04 pozisyonu), kobalt, kobalt matları ve kobalt
metalurjisinin diğer ara ürünleri (81.05 pozisyonu), bizmut (81.06
pozisyonu), kadmiyum (81.07 pozisyonu), titanyum (81.08 pozisyonu), zirkonyum
(81.09 pozisyonu), antimon (81.10 pozisyonu) ve manganez (81.11 pozisyonu). (B)
Berilyum, krom, germanyum, vanadyum,
galyum, hafniyum, indiyum, niyobyum (kolombiyum), renyum ve talyum (81.12 pozisyonu). Bu Fasıl, sermetleri de içine alır (81.13 pozisyonu). Gerek bu Fasılda ve gerekse XV. Bölümün daha önceki fasıllarında
yer almayan adi metaller 28. Fasılda
tarifelendirilir. Bu Fasılda yer alan adi metallerin çoğu, saf hallerinden daha
çok alaşımlar veya karbürler halinde kullanılır. Bu gibi alaşımların
tarifedeki yerleri XV. Bölümün 5 No.lu notunda yer alan kurallara göre
belirlenir. Metal karbürler bu Fasıl haricindedir. * * * Karma
eşyanın, özellikle hazır eşyanın tarifelendirilmesi, XV. Bölümün Genel
Açıklama Notunda belirtilmiştir. XV. Bölümün 8 No.lu not
hükmü "döküntü ve hurdalar" ile "tozları" tanımlar. 81.01
- TUNGSTEN (VOLFRAM)
VE TUNGSTENDEN EŞYA (DÖKÜNTÜ VE HURDALAR DAHİL). 8101.10 - Tozlar - Diğerleri 8101.94 -- İşlenmemiş tungsten (sadece
sinterleme yoluyla elde edilen çubuklar
dahil) 8101.96 -- Teller 8101.97 -- Döküntü ve hurdalar 8101.99 -- Diğerleri
Tungsten (volfram), esas itibariyle volframit (demir-manganez tungstat)
ve şelit (kalsiyum tungstat)
cevherinden elde edilmektedir. Bu cevherler önce oksit haline getirilir ve
sonra bir elektrik fırınında hidrojenle veya yüksek sıcaklıktaki maden eritme
kabında alüminyum veya karbon ile indirgenir. Bu şekilde elde edilen toz
halindeki metal, bir elektrik fırınında, hidrojen atmosferinde sinterlenen
blok veya çubuklar haline sıkıştırılmak suretiyle sokulur. Daha sonra sinterlenmiş
kompakt çubuklar mekanik bir şekilde dövülür ve sonra haddeleme veya çekme
işlemleriyle levha, daha küçük kesitli çubuklar veya tel haline getirilir. Tungsten, çelik grisi renginde, yoğun bünyeli olup erime noktası
yüksektir. Çabuk kırılır, fakat sert ve korozyona karşı dayanıklıdır. Tungsten, elektrik ampulleriyle radyo lambalarına ait
flamanların imalinde; X-ışını tüplerinin anti-katotlarında; elektrik
kontaklarında; elektrikli ölçme aletleri veya saatler için manyetik olmayan
yayların imalinde; teleskop mercekleri için ince çizgilerin imalinde
kullanılır. Ayrıca, hidrojenli ark kaynakları için kaynak elektrotları
olarak, vb. kullanılır. Bununla beraber, tungstenin en önemli kullanma yeri (genellikle
ferrotungsten olarak, 72'inci fasıla bakınız) özel çeliklerin
hazırlanmasındadır. Tungsten aynı zamanda tungsten karbürlerin
hazırlanmasında da kullanılır. * * * XV. Bölümün 5 No.lu notuna göre bu fasılda yer alabilecek başlıca tungsten alaşımları
sinterleme yöntemiyle hazırlanırlar. Bunlar aşağıdakileri kapsar: (1)
Tungsten-bakır alaşımları (örneğin,
elektrik kontakları için) (2)
Tungsten-nikel-bakır alaşımları. Bunlar
X-ışınları ekranlarında, bazı uçak aksam ve parçalarının imalinde, vb.
kullanılır. * * * Bu pozisyonda yer alan tungsten (volfram) aşağıdaki şekillerde
olabilir: (A) Toz halinde; (B) İşlenmemiş metal halinde (ham), yani blok, külçe,
sinterlenmiş çubuklar veya döküntü ve hurdalar halinde (sonuncular için 72.04
pozisyonunun Açıklama Notuna bakınız); (C) İşlenmiş metal halinde,
yani haddelenmiş veya çekilmiş çubuklar; profiller, levhalar, şeritler veya
tel; (D) Mamul eşya halinde.
Bunların, 82 veya 83'üncü Fasıllara veya XV. Bölümün 1
No.lu notu kapsamına dahil olmaması veya tarifenin diğer yerlerinde daha
belirli bir şekilde yer almış bulunmaması gerekir. Tungstenden mamul eşyanın
büyük bir çoğunluğu (yaylar hariç) XVI.
ve XVII. Bölümlerde yer
almaktadır; Örneğin, komple elektrik kontakları 85 inci Fasılda yer almakta, fakat bunların imalinde kullanılan
tungstenden levhalar bu pozisyonda kalmaktadır. Delici uçların veya kesici aletlerin ağızlarında ya da
zımbaların üretiminde kullanılan tungsten karbürler bu pozisyon haricindedir. Bu karbürlerin
tarifedeki yerleri şu şekilde belirlenmektedir: (a) Toz
halinde saf tungsten karbürler (28.49
pozisyonu). (b)
Müstahzar halde olan ve fakat sinterleme
işlemine tabi tutulmamış bulunan karbürler (örneğin, birleştirici bir maddeyi
içersin veya içermesin, molibden veya tantal karbürleri ile karışım halinde
bulunanlar gibi) (38.24 pozisyonu). (c) Sinterleme
işlemine tabi tutulmuş ve fakat ait oldukları alet ve cihazlara monte
edilmemiş halde bulunan tungsten karbürden mamul uçlar, levhalar, çubuklar ve
benzeri eşya (82.09 pozisyonu)
(ilgili açıklama notuna bakınız). 81.02
- MOLİBDEN VE MOLİBDENDEN EŞYA
(DÖKÜNTÜ YE HURDALAR DAHİL). 8102.10
- Tozlar - Diğerleri 8102.94 -- İşlenmemiş molibden (sadece sinterleme
yoluyla elde edilen çubuklar dahil) 8102.95 -- Çubuklar (sadece sinterleme yoluyla elde edilen haric), profiller,
saclar, şeritler ve yapraklar 8102.96 -- Teller 8102.97 -- Döküntü
ve hurdalar 8102.99
-- Diğerleri Molibden,
başlıca molibdenit (molibden sülfür) ile vülfenit (kurşun molibdat)
cevherlerinden elde edilir. Bu cevherler flotasyon işlemiyle zenginleştirilir
ve sonra okside edilerek metal haline indirgenir. Metal ya haddelemeye, çekilmeye elverişli kompakt bir kütle
halinde ya da tungsten de olduğu gibi sinterlenebilen toz halinde elde
edilir. (81.01 pozisyonunun Açıklama Notuna bakınız). Molibden, kütle halinde iken görünüm olarak kurşunu hatırlatır,
fakat çok serttir ve yüksek sıcaklıkta erir. Haddelenmeye ve dövülmeye
elverişlidir ve normal ısıda korozyona dayanıklıdır. Molibden (ya metal veya ferro-molibden olarak, 72'inci Fasılda),
çelik alaşımlarının imalinde kullanılır. Molibden metali ayrıca elektrik
lambaları için flaman mesnetlerinde, elektronik valflerin kafeslerinde,
elektrik fırınlarının rezistanslarında, elektrik kontaklarında ve redresörlerde
kullanılır. Ayrıca parlaklığına kaybetmemesi ve renginin atmaması nedeniyle
dişçilikte, kuyumculukta platin yerine kullanılır. Genel kullanıma mahsus molibden
alaşımlarındaki molibden miktarı esas maddeyi teşkil etmediğinden, bu
alaşımlar XV. Bölümün 5 No.lu notu gereğince bu pozisyon haricindedir. Molibden metalürjisi tungsten metalürjisine benzediğinden 81.01
pozisyonunun Açıklama Notunun ikinci kısmındaki açıklamalar (metalin piyasaya
arzediliş şekilleri ve karbürlerin tarifedeki yerlerinin tayini hakkında), gerekli değişiklikler yapılarak, bu
pozisyon için de geçerlidir. 81.03
- TANTAL VE TANTALDAN EŞYA
(DÖKÜNTÜ VE HURDALAR DAHİL). 8103.20 - İşlenmemiş tantal (sadece sinterleme
yoluyla elde edilen çubuklar dahil);
tozlar 8103.30 - Döküntü
ve hurdalar 8103.90
- Diğerleri Tantal,
esas olarak tantalit ve niyobit (kolombit) (26.15 pozisyonu) isimli
cevherlerden, oksitlerin indirgenmesi işlemiyle veya erimiş tantal-potasyum floritin
elektroliz edilmesiyle elde edilir. Tantal, katı bir kütle halinde veya tungsten ve molibdende
olduğu gibi sinterleme işlemi için toz olarak elde edilir. Tantal tozları siyah renktedir. Diğer şekillerde olanları ise
cilalandığında beyaz, cilasız halde ise çelik mavisi rengindedir. Saf
haldeyken kolaylıkla haddelenebilir ve dövülebilir. Çoğu asitlerin etkisine
ve korozyona karşı direnci çok fazladır. Tantal, karbürlerin üretiminde ve (ferrotantal olarak 72'inci
Fasıla bakınız) çelik alaşımlarının hazırlanmasında kullanılır. Bundan başka
elektronik valflerin, anotların ve kafeslerin imalinde; redresörler, potalar,
ısı değiştiriciler ve diğer kimyasal alet ve cihazlarda, sentetik ve suni
liflerin püskürtme memelerinde, dişçilik ve cerrahi aletlerinin imalinde
kullanılır. Tantal ayrıca cerrahide (kırık kemiklerin birbirine bağlanmasında
vb.) ve gaz gidericilerin imalinde (radyo valfleri imalinde hava boşluğunun
tam olarak sağlanması amacıyla) kullanılır. XV. Bölümün 5 No.lu notu gereğince burada sınıflandırılabilecek tantal alaşımları, örneğin elektronik
valflerin imalinde kullanılan yüksek tantal içerikli tantal-tungsten
alaşımlarını kapsar. Bu pozisyon her şekildeki tantalı içine alır. Yani; toz, blok,
döküntü ve hurda; çubuklar, tel, flaman; levha, şerit, yaprak; profil;
tarifenin diğer bir yerinde daha belirli bir şekilde yer almayan tüpler ve
diğer mamuller (yaylar ve telden mensucat gibi). Tantal karbürler tungsten karbürler gibi tarifelendirilir (81.01
pozisyonunun Açıklama Notuna bakınız). 81.04 - MAGNEZYUM VE MAGNEZYUMDAN EŞYA ( DÖKÜNTÜ
VE HURDALAR DAHİL) (+). - İşlenmemiş
magnezyum 8104.11 -- Ağırlık itibariyle en az % 99,8 magnezyum
içerenler 8104.19 -- Diğerleri 8104.20 - Döküntü ve hurdalar 8104.30 - Kalibrelenmiş torna döküntüleri ve
granüller; tozlar 8104.90
- Diğerleri Magnezyum,
büyük bir çoğunluğu 26'ıncı Fasılda (cevherler) değil 25'inci Fasılda veya 31'inci
Fasılda yer alan ham maddelerden elde edilir. Örneğin; dolomit (25.18
pozisyonu), magnezit (veya giobertit) (25.19 pozisyonu) ve karnalit (31.04
pozisyonu) gibi. Magnezyum ayrıca deniz suyundan veya tabii tuzlu sudan
(25.01 pozisyonu) ve magnezyum klorür ihtiva eden kül suyundan (lye)elde
edilmektedir. Magnezyumun sanayii için hazırlanmasının ilk aşamasında,
magnezyum klorür veya magnezyum oksit (magnezya), kullanılan magnezyum
kaynağına bağlı olarak çeşitli metotlarla üretilir. Metalin elde edilmesi,
genellikle aşağıda belirtilen iki reaksiyon türünden biri esas alınarak
gerçekleştirilir. (A) Alkali
metal klorürleri veya florürleri gibi eritkenlerle karıştırılmış erimiş magnezyum klorürün elektrolizi.
Ayrışan magnezyum, katotların çevresindeki banyo küvünün yüzeyinde toplanır
ve klorür ise anotlara doğru çekilir. (B) Magnezyanın, karbon,
ferro-silikon, silikon karbür, kalsiyum karbür, alüminyum, vb. ile birlikte termik indirgenmesi. Reaksiyonun
yüksek sıcaklığıyla buhar haline gelmiş metal hızlı bir soğutma işleminden
sonra çok saf bir şekilde yoğunlaşır. Elektroliz yoluyla elde edilen magnezyum, normal olarak daha
fazla bir arınmayı gerektirir. Termik indirgeme yöntemiyle elde edilen
magnezyum ise normal olarak çok saf bir durumdadır. Dolayısıyla daha fazla arıtma
işlemine tabi tutulmaksızın eritilebilir ve külçeleştirilebilir. * * * Magnezyum alüminyum gibi gümüşi-beyaz renkte bir metaldir, fakat
alüminyumdan daha parlaktır. Magnezyum çok parlak olabilir, fakat metalin
korozyona karşı koruyan oksit tabakası formasyonundan dolayı havayla teması
halinde oldukça hızlı bir şekilde bu görünümünü kaybeder. Magnezyum tel,
şerit, yaprak ve tozu çok parlak bir ışıkla şiddetli bir şekilde yanar ve
taşımada dikkatli olunmalıdır. Saf magnezyum tozu havayla karıştığı zaman
patlama riski vardır. * * * Alaşımsız magnezyum, birçok kimyasal bileşiğin hazırlanmasında,
metalürjide oksitlenmeyi ve sülfürleşmeyi Önleyici madde olarak (örneğin,
demir, bakır, nikel ve bunların alaşımlarının imalinde), proteknide, vb. kullanılır. Saf magnezyum kötü mekanik özelliklere sahiptir, fakat diğer
elementlerle haddelenebilen, dövülebilen, kalıptan çekilebilen ve döküm
yapılabilen kuvvetli alaşımlar oluşturur. Bu nedenle hafif metal sanayiinde
bir çok amaçlarla kullanılır. * * * XV. Bölümün 5 No.lu not hükümleri uyarınca bu fasılda yer
alabilecek magnezyum alaşımlarının
başlıcaları (bu bölümün Genel Açıklama Notuna bakınız) şunlardır: (1)
Magnezyum-alüminyum veya
magnezyum-alüminyum-çinko alaşımları. Bunlar çoğunlukla manganez ihtiva
etmekte olup "elektron" veya "dow" metal tipindeki
magnezyum esaslı alaşımlardır. (2)
Magnezyum-zirkonyum alaşımları. Bunlar
çoğunlukla ilave çinko içerirler. (3)
Magnezyum-manganez veya magnezyum-seryum
alaşımları. Bu alaşımlar, hafif oluşları, dayanıklılıkları ve korozyon
dirençleri nedeniyle uçak sanayiinde (örneğin, motor karterleri, tekerlekler,
karbüratörler, manyeto tablası, petrol veya yağ depoları için), otomobil
sanayiinde; inşaatta; özellikle tekstil makinaları (çile sarıcılar, bobinler,
iğler, vb.), takım tezgahları, daktilo, dikiş makinaları, zincirli testere,
çim biçme makinası, merdivenler veya elleçleme makineları başta olmak üzere
makine aksam ve parçalarının imalinde veya taş baskı plakaları olarak, vb.
kullanılırlar. * * * Metalin görünüşünü, özelliklerini iyileştirmek için uygulanan,
72'inci Faslın Genel Açıklama Notunda belirtilen işlemler magnezyumdan mamul
ürünlerin sınıflandırılmalarını etkilemez. Bu pozisyon aşağıdakileri kapsar: (1)
İşlenmemiş
magnezyum (külçeler, kertikli çubuklar, kalın levhalar, ince çubuklar,
topaklar, küpler ve kütükler ve benzeri biçimlerde). Bu ürünler genellikle
haddeleme, çekme, kalıptan çekme veya dövme ya da şekil verilmiş eşya olarak
döküm için kullanılmaktadır. (2)
Magnezyum
döküntü ve hurdaları. 72.04 pozisyonunun Açıklama Notu, gerekli değişiklikler yapılarak, bu
pozisyon için de geçerlidir. Tane boyutuna göre sınıflandırılmamış veya ayrılmamış rende
talaşı, torna talaşı ve granülleri bu gruba dahildir. Tane boyutuna göre
sınıflandırılmış ve ayrılmış olan rende talaşı, torna talaşı ve granüller
aşağıda (3) No.lu bentte tanımlanmıştır. (3)
Çubuklar,
profiller, levhalar ve şerit, yaprak, tel, ince ve kalın borular, içi boş
profiller, tozlar ve pullar, aynı tane boyutunda olan torna talaşı, rende
talaşı ve granüller. Bu grup aşağıda belirtildiği şekilde magnezyumun ticari
türlerini kapsar: (a)
Ürünler (örneğin, işlenmiş çubuklar,
profiller, tel, levhalar, şerit ve yapraklar). Bunlar, yukarıda (1) No.lu
gruptaki ürünlerden haddeleme, çekme, kalıptan çekme, dövme, vb. işlemlerle
elde edilir; ince ve kalın borular ve içi boş profiller (diğer adi
metallerden mamul benzeri ürünlerin yer aldığı pozisyonlardaki ilgili
Açıklama Notlarına bakınız). Hem
hafif hem de dayanıklı bir metal gerekli olduğunda bu eşyalar kullanılmaktadır
(yukarıya bakınız). (b) Aynı tane boyutunda
olan rende talaşları, torna talaşları ve granüller ile her çeşit toz ve
pullar. Bu ürünler proteknide (donanma fişekleri, sinyaller, vb.) kimyasal
veya metalürjik işlemlerde indirgeyici olarak, vb. kullanılırlar. Rende
talaşları, torna talaşları ve granüller özellikle bu amaçlar için kullanılmak
üzere hazırlanır ve ıslah edilirler. (4)
Diğer
eşyalar. Bu grup, daha önceki gruplarda yer almayan veya XV. Bölümün 1
No.lu notu kapsamına girmeyen, 82
veya 83'üncü Fasıllarda yer
almayan ya da tarifenin başka bir yerinde daha belirli bir şekilde bulunmayan magnezyumdan mamul bütün
eşyaları kapsar. Magnezyum esas olarak uçak, araç ve makina aksam ve parçalarının
üretiminde kullanılır (yukarıya bakınız), magnezyumdan mamul çoğu eşyalar
tarifenin diğer yerlerinde (özellikle XVI.
ve XVII'inci Bölümlerinde)
tarifelendirilir. Burada yer alan eşya şunlardır: (a)
İnşaatta kullanılmaya mahsus olanlar ve
bunların aksamı (b) Depolar,
sarnıçlar ve benzeri kaplar (mekanik veya termik tertibatlı olmayanlar) ve variller, fıçılar ve
kutular. (c)
Tel mensucat. (d) Civatalar,
somunlar, vidalar, vb. Magnezyumun imali sırasında oluşan cüruf, kül ve artıklar bu
pozisyon haricindedir (26.20 pozisyonu). o o o Alt pozisyon Açıklama Notu. 8104.11 ve 8104.19 alt pozisyonları Bu alt pozisyonlar, magnezyumun döküntü ve hurdalarının yeniden
eritilmesiyle elde edilen külçeler ile benzeri işlenmemiş dökümleri de
kapsar. 81.05
- KOBALT MATLARI
VE KOBALT METALURJİSİNİN DİĞER ARA ÜRÜNLERİ; KOBALT VE KOBALTTAN EŞYA (DÖKÜNTÜ
VE HURDALAR DAHİL). 8105.20 - Kobalt
matları ve kobalt metalürjisinin diğer ara ürünleri; işlenmemiş kobalt;
tozlar 8105.30 - Döküntü
ve hurdalar 8105.90 - Diğerleri Kobalt,
esas itibariyle heterojenit (hidrate kobalt oksit), lineit (kobalt ve nikel
sülfür) ve smaltit (kobalt arsenür) isimli metal cevherlerinden elde edilir.
Bu cevherlerden lineit ve smaltitin
önce eritilmek (izabe edilmek) suretiyle mat veya diğer ara ürün haline
getirilir ve müteakip işlemlerle yapılarındaki diğer metaller bertaraf
edildikten sonra kobalt oksit elde edilir.Kobalt oksit de kömür, alüminyum,
vs. ile birlikte redüksiyona tabi tutulmak suretiyle kobalt haline getirilir.
Kobalt, aynı zamanda elektroliz yöntemiyle veya bakır, nikel, gümüş ve sair
metallerin arıtılmasından oluşan artıkların işlenmesi suretiyle de elde
edilmektedir. Kobalt, gümüşi renkte, nikelden daha sert ve havadan çok az
etkilenen bir metal olup, demirli olmayan metaller içinde en yüksek manyetik
olanıdır. Saf kobalt, diğer metallerin üzerine kaplama yapılmasında
(elektrolitik yöntemle), özel çeliklerin hazırlanmasında, kesici aletlerin
imaline mahsus madeni karbürlerin hazırlanmasında birleştirici unsur olarak,
katalizör olarak, vb. kullanılır. Kobaltın bir çok alaşımları
mevcuttur. Bunların, XV. Bölümün 5 No.lu notu gereğince, bu pozisyonda yer
alan türleri arasında aşağıdakiler belirtilebilir: (1)
Kobalt-krom-tungsten alaşımları
("stellit") grubu (genellikle az miktarda diğer elementler de
ihtiva ederler). Bu gruba dahil alaşımlar yüksek ısıda oksidasyona ve
sürtünmeden kaynaklanan aşınmaya karşı olan dirençleri dolayısıyle valfler,
vanalar, valf yatakları, aletler imalinde, vb. kullanılır. (2)
Kobalt-demir-krom alaşımları. Bu gruba
dahil alaşımlar, alçak ısıda genleşen ve manyetik özellikleri kuvvetli olan
alaşımlardır. (3)
Kobalt-krom-molibden alaşımları. Bunlar
jet motorlarında kullanılmaktadır. Bu pozisyon, kobalt matlarını ve kobalt metalurjisinin diğer ara
ürünlerini, her biçimdeki kobaltı; (yani külçe, katotlar, granüller, tozlar,
döküntü ve hurdalar) ve tarifenin başka bir yerinde yer almayan kobalttan
mamul eşyayı içine alır. 81.06 - BİZMUT VE BİZMUTTAN EŞYA (DÖKÜNTÜ VE
HURDALAR DAHİL). Bizmut, tabiatta serbest halde (natif) bulunmakla beraber, esas
itibariyle ya diğer metallerin (kurşun, bakır, vb.) artıklarının rafine
edilmesinden veya sülfürlü veya karbonatlı metal cevherlerinden (bizmutinit
ve bizmutit) elde edilir. Bizmut,
kırmızımtrak beyaz renkte son derece kolay kırılan ve işlenmesi güç bir maden
olup, ısı ve elektriği nakletme özelliği iyi değildir. Ezcacılık ürünleri için kimyasal bileşik hazırlanmasında ve bazı
teknik cihaz ve aletlerde kullanılır. XV. Bölümün 5 numaralı notu gereğince bu pozisyonda yer alan
erime noktası düşük (bazen 100°C'den
aşağı) bizmut alaşımları arasında
şunlar sayılabilir: (1)
Bizmut-kurşun-kalay alaşımları.
Yapılarına bazen kadmiyum, vb. de katılan bu tür alaşımlar (Darcet, Lipowitz,
Newton, Wood, vb. alaşımları), kaynak işlerinde, döküm alaşımlarının
hazırlanmasında ve aynı zamanda yangın söndürme cihazlarıyle buhar
kazanlarında, vs. de belli ısıda eriyerek bu cihazların emniyet sübaplarını
harekete getiren madde olarak kullanılmaktadır. (2)
Bizmut-indiyum-kurşun-kalay-kadmiyum
alaşımları. Bu tür alaşımlar cerrahide kalıp alma işlerinde kullanılır. 81.07 - KADMİYUM VE KADMİYUMDAN EŞYA (DÖKÜNTÜ
VE HURDALAR DAHİL). 8107.20 - İşlenmemiş kadmiyum; tozlar 8107.30 - Döküntü ve hurdalar 8107.90 - Diğerleri Kadmiyum,
uygulamada daha çok çinko, bakır ve kurşun metalurjisindeki artıklardan
genellikle damıtma veya elektroliz işlemiyle elde edilir. Kadmiyum, çinko görünüşünde fakat ondan daha yumuşak bir
metaldir. Saf halde iken diğer metallerin üzerine kaplama yapılmasında
(püskürtme veya elektrolitik yöntemlerle) kullanıldığı gibi, bakır, gümüş,
nikel ve diğer metallerin imalinde dezoksidan madde olarak da
kullanılmaktadır. Yavaş nötronları hızlı emme gücü sebebiyle, akışkan kontrollerin
imalinde, nükleer reaktörler için monitör çubukları imalinde kullanılır. XV. Bölümün 5 Numaralı notu gereğince bu pozisyonda yer alabilen
başlıca kadmiyum alaşımları, sıcak
daldırma yöntemiyle elde edilen ve korozyona karşı dayanıklı olan kaplamalarda,
lehim ve kaynaklarda kullanılan kadmiyum-çinko alaşımlarıdır. Bununla beraber, aynı unsurları ihtiva eden diğer birçok
alaşımlar (örneğin, bazı yatak alaşımları gibi), bu pozisyon haricindedir. 81.08 - TİTANYUM VE TİTANYUMDAN EŞYA (DÖKÜNTÜ
VE HURDALAR DAHİL). 8108.20 - İşlenmemiş
titanyum; tozlar 8108.30 - Döküntü
ve hurdalar 8108.90 - Diğerleri Titanyum,
rutil ve brokit denilen oksitli metal cevherlerinden ve ilmenitten (demir
titanatlı demir cevheri) indirgeme yöntemiyle elde edilir. Titan metali
üretim sırasında tabi tutulduğu işlemin türüne göre katı kütleler veya
sinterleme işlemine mahsus tozlar (tungsten madeninin üretiminde olduğu
gibi.) halinde olabileceği gibi, ferro-titanyum (Fasıl 72) veya titan karbür
halinde de olabilir. Titanyum katı kütleler halinde iken parlak beyaz ve toz halinde
iken de koyu gri renkte sert bir madendir. Korozyona karşı dayanıklıdır. Çok
saf olmayanı kolayca kırılır. Ferro-titanyum ve ferro-siliko-titanyum (Fasıl 72) çelik
imalinde kullanılır. Titanyum ayrıca bakır, alüminyum, nikel, vb. ile alaşım
yapılır. Titanyum, prensip olarak uçak sanayiinde, gemi yapımında, kimya
sanayiinde örneğin, fıçı, karıştırıcılar, ısı değiştiriciler, valfler ve
pompa yapımında, deniz suyunun tuzunu gidermede, nükleer güç istasyonlarının
inşaasında kullanılır. Bu pozisyon, tarifenin diğer fasıllarında yer alan (genellikle XVI. veya XVII. Bölüm), örneğin; helikopter rötorları, pervane kanatları,
pompalar veya valfler gibi eşya dışında
titanyumdan mamul ürünler ile özellikle sünger, külçeler, toz, anotlar,
çubuklar, levhalar, döküntü ve hurdalar şeklinde olan her biçimdeki titanyumu
içine alır. Karbürlerinin sınıflandırılması tungsten karbürlerinde olduğu
gibidir (81.01 pozisyonu Açıklama Notuna bakınız). 81.09 - ZİRKONYUM VE ZİRKONYUMDAN EŞYA (DÖKÜNTÜ
VE HURDALAR DAHİL). 8109.20 - İşlenmemiş
zirkonyum; tozlar 8109.30
- Döküntü ve hurdalar 8109.90 - Diğerleri Zirkonyum,
zirkon (zirkonyum silikat) cevherinin oksit ve klorürlerinin indirgenmesi ile
veya elektrolizle elde edilmektedir. Zirkonyum, gümüş grisi renginde bir metal olup, dövülmeye ve
haddelenmeye elverişlidir. Zirkonyum, foto-flaş ampullerinde, radyo lambalarının imalinde
kullanılan emici veya gaz giderici terkiplerin üretiminde, vb. kullanılır.
Ferro-zirkonyum (Fasıl 72), çelik üretiminde kullanılır ve bu metal nikel,
vb. alaşımlarının bünyesine de dahil olmaktadır. Zirkonyum, yalnız başına veya kalayla alaşım halinde
("zircalloy"), nükleer yakıt kartuşlarının muhafazalarında ve
nükleer tesislerin metal yapılarında kullanılır. Zirkonyum-plutonyum
alaşımları ve zirkonyum-uranyum alaşımları nükleer yakıt olarak kullanılır.
Nükleer kullanımlar için bütün kalıntılar fakat öncelikle hafniyum
kalıntıları giderilmelidir. 81.10 - ANTİMON VE ANTİMONDAN EŞYA (DÖKÜNTÜ VE HURDALAR DAHİL). 8110.10 - İşlenmemiş antimon; tozlar 8110.20 - Döküntü ve hurdalar 8110.90
- Diğerleri Antimon esas
itibariyle stibnit veya antimonit (antimon sülfür) denilen metal cevherinden
aşağıdaki yöntemlerle elde edilmektedir: (1)
Maden cevherinin zenginleştirilmesi
(konsantre edilmesi) ve bu suretle ham antimon denilen ve fakat 26.17 pozisyonuna dahil bulunan ham
sülfürün elde edilmesi. (2)
Ham antimonun ergitilmesi suretiyle
"regulus" denilen saf olmayan antimonun elde edilmesi. (3)
Saf olmayan antimonun tekrar izabesi
suretiyle "star bowls" denilen ürünün ve bunun da arıtılması
sonucunda "yıldız antimon" veya "Fransız Metali" denilen
esas antimonun elde edilmesi. Antimon, mavimtrak fonlu parlak beyaz renkte, kolayca
kırılabilen ve toz haline gelebilen bir metaldir. Saf halde antimonun kullanım yeri çok azdır. Ancak, alaşım
haline (özellikle kurşun ve kalay ile) getirilerek yatak alaşımları, baskı
harfleri ve diğer döküm işlerine ait alaşımlar ve kap kacak türünden sofra
eşyası imalinde kullanılır (bu alaşımlarda esas maddeyi normal olarak kurşun
veya kalay oluşturduğundan 78 ve 80'inci Fasıllarda yer alırlar). 81.11 - MANGANEZ VE MANGANEZDEN EŞYA (DÖKÜNTÜ
VE HURDALAR DAHİL). Manganez,
özellikle pirolüsit (manganez bioksit), bronit ve manganit denilen metal
cevherlerinin oksitlerinin indirgenmesi ile elde edildiği gibi, elektroliz
yöntemiyle de elde edilmektedir. Grimtrak pembe renkte, sert ve kolaylıkla kırılan türden olan bu
metal tek başına yani saf halde nadiren kullanılır. Bu itibarla, aynalı demirlerin, ferro manganezlerin,
siliko-manganezlerin ve bazı alaşımlı dökme demirlerle alaşımlı çeliklerin
bünyesinde yer almaktadır. Bu alaşımlar normal olarak 72'inci Fasıla dahil
bulunmakta ve fakat ferro-manganez ve siliko manganezler bazen içindeki demir
miktarı çok düşük olduğunda bu pozisyonda yer almaktadır (72'inci Fasılın 1
(c) notuna bakınız). Manganez ayrıca bakır, nikel, alüminyum, vb. ile alaşım
halinde de bulunur. 81.12
- BERİLYUM, KROM, GERMANYUM,
VANADYUM, GALLİYUM, HAFNİYUM (SELTİYUM); İNDUYUM, NİOBYUM (KOLOMBİYUM),
RENYUM VE TALYUM VE BU METALLERDEN EŞYA (DÖKÜNTÜ VE HURDALAR DAHİL). - Berilyum 8112.12 -- İşlenmemiş; tozlar 8112.13 -- Döküntü ve hurdalar 8112.19 -- Diğerleri
- Krom 8112.21 -- İşlenmemiş; tozlar 8112.22 --
Döküntü ve hurdalar 8112.29 -- Diğerleri - Talyum 8112.51 -- İşlenmemiş;
tozlar 8112.52 -- Döküntü
ve hurdalar 8112.59 -- Diğerleri - Diğerleri 8112.92 -- İşlenmemiş;
döküntü ve hurdalar; tozlar 8112.99 -- Diğerleri (A) BERİLYUM Berilyum, daha çok yalnızca berilyum ile alüminyumun
çifte bir silikatı olan berilden elde edilir. Beril 26.17 pozisyonunda yer alır, kıymetli taş (örneğin zümrüt)
türünde olanı ise 71 inci Fasıldadır. Berilyumun ticari olarak elde edilme yöntemleri şunlardır: (1)
Yüksek
ısıda elektroliz. Maden cevherinden elde edilen berilyum oksiflorür ve baryum
veya diğer florürlerden meydana gelen bir karışım yüksek ısıda elektroliz
işlemine tabi tutulur. Grafitten mamul pota anot görevi görür ve berilyum
metali su ile soğutulan demirden bir katot üzerinde toplanır. (2)
Berilyum
florürün indirgenmesi. Bu işlem yapılırken magnezyum
kullanılmaktadır. * * * Berilyum, çelik renginde gri çok hafif ve çok sert, fakat son
derece kırılgandır. Çok özel şartlar altında haddeleme veya çekme işlemlerine
tabi tutulabilir. * * * Alaşımsız saf berilyum, X- ışınları tüplerine ait pencerelerin
imalinde, nükleer reaktörler için parçaların yapımında, uçak ve uzay
sanayiinde, silah sanayiinde, siklotronlar için hedef olarak, neon işaretleri
için elektrotların hazırlanmasında, vb.; metalurjide deoksidan olarak
kullanılır. Berilyum, ayrıca birçok alaşımın hazırlanmasında, örneğin; çelik
ile (çelik yaylar vb.), bakır ile (örneğin; berilyum-bakır olarak bilinen ve
yayların, saatçilik eşyası aksamının, vb. imalinde kullanılan alaşım) ve
nikel ile olan alaşımlarının elde edilmesinde kullanılır. Bununla beraber, bu
alaşımlar çok az miktarda berilyum içerdiğinden 72, 74 veya 75'inci
Fasıllarda sınıflandırılmaktadır. Bu pozisyon, her şekildeki berilyumu, yani; ham berilyumu (blok,
tane, küp, vb. şekillerde), berilyum mamullerini (çubuklar, tel, levhalar,
vb. şekillerde) ve berilyumdan eşyayı içine alır. Bununla beraber,
makina ve cihazlara ait aksam halinde olan berilyum mamulleri bu pozisyon haricindedir (özellikle 85 ve 90 ıncı Fasıllara
bakınız). (B) KROM Krom,
esas itibariyle kromit (kromlu demir cevheri) denilen metal cevherinden elde
edilmektedir. Kromit cevheri önce seskioksit haline getirilmekte ve sonra
indirgeme işlemine tabi tutularak krom metali üretilmektedir. Krom cilalanmamış halde iken çelik grisi renginde ve cilalandığı
zaman ise beyaz ve parlak olur. Çok serttir. Dövülmeye ve haddelenmeye çok
elverişli değildir. Saf krom, diğer metallerin ve eşyaların üzerine kaplama
yapılmasında (elektrolitik yöntem ile kromaj yapmada) kullanılmakla beraber,
başlıca kullanım yeri (genellikle 72'inci Fasıla dahil ferro-krom halinde
olarak) paslanmaz çeliklerin hazırlanmasındadır. Bununla beraber, krom esaslı
alaşımların çoğu (örneğin; nikel veya kobaltla), XV. Bölümün 5 numaralı
notuna göre bu pozisyon haricindedir. Krom esaslı alaşımların bazıları jet motorlarında, elektrikli
ısıtma cihazlarının koruyucu tüp ve borularında, vb. kullanılır. (C) GERMANYUM Germanyum,
çinko imalinden oluşan artıklardan, germanit (bakır germano-sülfür) denilen
cevherden veya gaz fabrikalarının bacalarında toplanan tozlardan elde
edilmektedir. Germanyum, grimtrak beyaz renkte bir metal olup, bazı özel
elektro-iyonik özelliklere sahip bulunmakta ve bu hal onun elektronik parça
(diot, transistör, valf) imalatında kullanılmasını mümkün kılmaktadır. Bundan
başka, kalay ile alüminyum ve altın ile birleşerek alaşım imalinde de
kullanılmaktadır. (D) VANADYUM Vanadyum,
esas itibariyle patronit veya karmonit denilen cevherlerin oksitlerinin
indirgenmesiyle veya demir, radyum ya da uranyum metallerinin elde edilmesi
sırasında oluşan artıklardan elde edilmektedir. Vanadyumun saf halde
kullanımı çok azdır, genellikle ferro-alyajlardan ferro-vanadyum (Fasıl 72)
veya kupro-vanadyum (Fasıl 74) halinde hazırlanmakta ve bunlar bakır,
alüminyum vb. alaşımlarına dahil edilerek kullanılmaktadır. (E) GALLİYUM Galliyum,
alüminyum, çinko, bakır ve germanyum metallerinin metalurjisinde yan ürün
olarak veya hava gazı, vb. gaz fabrikalarının bacalarında toplanan tozlardan
elde edilmektedir. Galyum, grimtrak beyaz renkte yumuşak bir metal olup, erime
noktası 30°C dolayında ve
buharlaşma derecesi ise yüksektir. Bu sebeple geniş ısı aralığında sıvı haide
kalan bu metal, termometrelerde ve buharlı ark lambalarda civa yerine
kullanılmaktadır. Galyum, aynı zamanda dişçilikte kullanılan alaşımların
hazırlanmasında ve bazı özel aynaların arkalarının kaplanmasında da
kullanılmaktadır. (F) HAFNİYUM Hafniyum,
zirkonyum metalurjisinde kullanılan metal cevherlerinden (zirkon, vb.) elde
edilmekte ve özellikleri itibariyle zirkonyuma çok benzemektedir. Yavaş nötronları yüksek emme (absorbe) gücü nedeniyle, özellikle
nükleer reaktörlerin kontrol ve monitör çubuklarının imalatında kullanılır. (G) İNDİYUM İndiyum,
çinko metalurjisinin artıklarından elde edilir. Gümüşi renkte yumuşak bir maden olup korozyona dayanıklıdır. İndiyum, yalnız olarak veya çinko, vb. ile birlikte diğer
metallerin üzerine kaplama yapılmasında kullanılır. İndiyum ayrıca bizmut
kurşun ve kalay ile birleşerek cerrahide kalıp alma işlerinde kullanılan
alaşımları; bakır veya kurşunla birleşerek motorlara mahsus yatakların
imalinde kullanılan alaşımları ve altın ile birleşmek suretiyle de
mücevhercilikte, dişçilikte, vb kullanılan alaşımları meydana getirir. (H) NİYOBYUM (KOLOMBİYUM) Niyobyum,
niyobit (kolombit) ve tantalit adlarındaki metal cevherlerinden elde edilir.
Bu cevherler, gerekli işlemlere tabi tutularak, niyobyum-potasyum florür elde
edilir ve daha sonra elektroliz veya diğer, yöntemlerle niyobyum elde edilir. Niyobyum, gümüşi-gri renkte bir metal olup, radyofonik valflerin
içinde hava boşluğu sağlanması amacıyla kullanılan gaz halindeki maddeleri
emici terkiplerin imalinde kullanılır. Niyobyum ve ferro-alyajları (Fasıl 72) çelik ve diğer
alaşımların imalinde de kullanılır. (IJ)
RENYUN Renyum,
molibden, bakır, vb. metalurjisinde bir yan ürün olarak elde edilmektedir. Renyum, az kullanılan bir metaldir, fakat kaplama yapılması ve
katalizör olarak kullanılması imkanları gelişmektedir. (K) TALYUM Talyum,
pritlerin ve diğer cevherlerin işlenmesi sırasında meydana gelen artıklardan
elde edilmektedir. Talyum, grimtrak-beyaz renkte yumuşak bir metal olup,
kurşunu hatırlatmaktadır. Talyum, kurşun ile (erime noktasını artırmak, korozyona ve
bozulmaya karşı direncini yükseltmek için, vb.) ve gümüş ile (gümüşün
kararmasını önlemek için) alaşım yapılmaktadır. 81.13 - SERMET VE SERMETTEN EŞYA (DÖKÜNTÜ VE
HURDALAR DAHİL). Sermetler seramik unsur (ısıya dayanıklı ve erime noktası
yüksek) ile metalik unsurun her ikisini de içerir. Bu ürünlerin üretiminde
kullanılan imalat yöntemleri ile fiziksel ve kimyasal özelliklerinin her
ikisi de seramik ve metalik unsurlarla bağlantılıdır, bu yüzden de sermet olarak adlandırılırlar. Sermetlerin bünyesindeki seramik unsurlar, genellikle oksitleri,
karbürleri boritleri vb. içermektedir. Metal unsurlar toz halinde metalleri (örneğin; demir, nikel,
alüminyum, krom, kobalt) içerir. Sermetler sinterleme, dispersiyon veya diğer işlemlerle elde
edilirler. Sermetlerin en önemlileri aşağıdakilerden elde edilmektedir: (1)
Bir metal ile bir oksitten. Örneğin;
demir-magnezyum oksit; nikel-magnezyum oksit; krom- alüminyum oksit; alüminyum-alüminyum oksit. (2)
Zirkonyum veya krom boritlerden. Bu
ürünler borolit olarak bilinirler. (3)
Zirkonyum, krom, tungsten, vb.nin
kobalt, nikel veya niyobyum ile olan karbürleri. (4)
Boron karbür ile alüminyumdan. Bunlar,
alüminyum kaplı ürünler olup, boral sermetler olarak bilinirler. Bu pozisyon, işlenmemiş halde olan sermetleri veya tarifenin
başka bir yerinde yer almayan sermetten mamul eşyayı içine alır. Sermetler uçak ve nükleer sanayiinde ve mermi, füze yapımında
kullanılır. Sermetler ayrıca fırınlarda ve metal dökümhanelerinde (örneğin
kaplar, ağızlık, tüpler olarak) mil yataklarının imalinde, fren
balatalarında, vb. kullanılır. Aşağıdakiler bu pozisyon haricindedir: (a)
Fizil (çatlayıp yarılabilen) veya
radyoaktif maddeler içeren sermetler (28.44
pozisyonu). (b)
Sinterleme yöntemiyle aglomere edilmiş
metal karbürlü sermetlerden mamul olan aletler için levhalar, şeritler, sivri
uçlar ve benzerleri (82.09 pozisyonu). |