GÜNCEL:
17/12/2011 |
GIDA VE
YEMİN RESMİ KONTROLLERİNE DAİR YÖNETMELİK BİRİNCİ
BÖLÜM Amaç,
Kapsam, Dayanak ve Tanımlar Amaç MADDE 1 – (1)
Bu Yönetmeliğin amacı; insan ve hayvanlara yönelik doğrudan veya çevre
aracılığıyla oluşabilecek risklerin önlenmesine, bertaraf edilmesine veya
kabul edilebilir seviyelere indirilmesine, gıda ve yemin etiketlenmesi ile
tüketicileri bilgilendirmeye yönelik diğer bilgi şekilleri de dâhil olmak
üzere tüketici menfaatlerinin korunmasına ve haksız rekabetin önlenmesi ile
gıda ve yemin resmi kontrollerine ilişkin usul ve esasları belirlemektir. Kapsam MADDE 2 – (1) Bu Yönetmelik; resmi kontroller, izlenebilirlik,
hızlı uyarı sistemi, acil durumlar, ihtiyati tedbirler, kriz yönetimi,
kamuoyunun bilgilendirilmesi, resmi sertifikasyon, yıllık ve çok yıllık
ulusal kontrol planları, sorumluluklar ve itirazlara ilişkin usul ve esasları
kapsar. (2)
Bu Yönetmelik, tarımsal ürünlerin ortak piyasa düzenlemelerine ilişkin
kurallara uygunluğun doğrulanması için uygulanan resmi kontrolleri kapsamaz. Dayanak MADDE 3 – (1)
Bu Yönetmelik; 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem
Kanununun 31 inci maddesine dayanılarak hazırlanmıştır. Tanımlar MADDE 4 – (1)
5996 sayılı Kanunun 3 üncü maddesindeki tanımlara ilave olarak bu maddenin
ikinci fıkrasında yer alan tanımlar geçerlidir. (2)
Bu Yönetmelikte geçen; a)
Bakanlık: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığını, b)
Belge kontrolü: Sevkiyata ilişkin Kanunun gerektirdiği belgelerin
incelenmesini, c)
Eşdeğer: Aynı hedefleri karşılamaya yetkin olan farklı sistemler veya
tedbirleri, ç)
Eşdeğerlik: Farklı sistemlerin veya tedbirlerin aynı hedefleri
karşılayabilirliğini, d)
Fiziksel kontrol: Gıda ve yemde, taşıma, paketleme, etiketleme, sıcaklık
kontrolü, laboratuvar analiz ve testleri için numune almayı da içerebilen ve
Kanuna uygunluğunun doğrulanması için gerekli olan diğer herhangi bir
kontrolü, e)
Kanun: 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununu, f)
Kimlik kontrolü: Sevkiyata ilişkin sertifikaların veya diğer belgelerin
ürünün etiketi ve içeriği ile örtüşüp örtüşmediğinin görsel olarak
kontrolünü, g)
Kontrol planı: Bakanlık tarafından hazırlanan resmi kontrollerin yapısı ve
düzenlenmesi ile ilgili genel bilgi içeren planı, ğ)
Muayene ve analiz raporu: Resmi prosedür ile gönderilen numunelerin
laboratuvarca yapılan analizleri sonucu düzenlenen, analiz sonuçları ile
numunenin mevzuata uygunluğu ile ilgili yapılan değerlendirmeyi gösteren
raporu, h)
Resmi sertifikasyon: Bakanlıkça uygunlukla ilgili olarak düzenlenen, yazılı,
elektronik veya eşdeğer bir güvenceyi sağlayan prosedürü, ı)
Uygunsuzluk: Kanun hükümlerine uyumsuz olma durumunu, i)
Yetki devri veya hizmet alımı yapılan kuruluş: Bakanlığın belirli kontrol
görevlerini devretmiş olduğu veya hizmet alımı yaptığı bağımsız
kurum/kuruluşu, ifade
eder. İKİNCİ BÖLÜM Resmi
Kontrollere İlişkin Genel Hükümler Resmi kontrollere ilişkin genel hükümler MADDE 5 – (1)
Bu Yönetmelik kapsamındaki gıda ve yem işletmelerinin resmi kontrolleri,
Kanunun ekinde yer alan Ek–2 sayılı listeye uygun olarak kontrol görevlisi
tarafından gerçekleştirilir. Resmi kontrollerde, kontrol görevlisine yardımcı
olmak üzere ilgili meslek alanlarında eğitim alan tekniker, teknisyenler ve
yardımcı sağlık personeli de görevlendirilebilir. (2)
Kontrol görevlisi; a)
Kanun hükümleri doğrultusunda resmi kontrolleri yapmak, kontrol sonucuna göre
her türlü etkiden ve çıkar ilişkisinden uzak, tarafsız, objektif ve bağımsız
olarak karar alır. b)
Kanunla kendisine verilen yetkiler çerçevesinde idarî yaptırımları uygulamaya
yetkilidir. c)
Kanun kapsamındaki her yere kontrol amacıyla girebilir ve numune alabilir. ç)
Resmi kontroller sırasında yalnızca mevzuata uygunsuzluğun tespiti ve adli
mercilere delil olarak sunmak amacıyla fotoğraf ve/veya video çekimi
yapabilir. (3)
Resmi kontroller, düzenli olarak, risk esasına göre ve uygun sıklıkta
aşağıdaki hususlar dikkate alınarak bu Yönetmeliğin amaçları doğrultusunda
gerçekleştirilir. a)
Gıda veya yem güvenilirliğini, hayvan sağlığı veya hayvan refahını
etkileyebilecek; 1)
Hayvanlardan, 2)
Gıda veya yemin doğrudan kendisinden, 3)
Gıda veya yem işletmesinden, 4)
Gıda veya yemin kullanımından veya herhangi bir işlemden, madde ve malzemeden
veya faaliyetten veya işlemeden, kaynaklanabilecek
riskler. b)
Gıda veya yem işletmecilerinin Kanunla belirlenen kurallar ile hayvan sağlığı
ve refahı kurallarını uygulayıp uygulamadığını gösteren geçmiş kayıtları, c)
Gıda veya yem işletmecilerinin uygulamakta oldukları kontrollerin
güvenilirliği, ç)
Uygunsuzluğu gösterebilecek herhangi bir bilgi. (4)
Resmi kontroller, tetkik gibi ön bildirimin gerekli olduğu durumlar hariç,
gıda veya yem işletmecisine haber verilmeksizin gerçekleştirilir. Resmi
kontroller, özel bir amaca yönelik olarak da yürütülebilir. (5)
Resmi kontroller; gıda veya yemin, hayvan ve hayvansal ürünlerin üretimi,
işlenmesi ve dağıtımının herhangi bir aşamasında ve/veya tüm aşamalarında
yürütülür. Resmi kontroller, bu Yönetmeliğin amacı gereği, gıda ve yem
işletmelerinde, gıda ve yemin kullanımında, gıda ve yemin depolanmasında,
gıda ve yeme uygulanacak işlemde, maddede, malzemede, nakliye dâhil olmak
üzere her türlü uygulamada veya faaliyette ve canlı hayvanlarda gerekli olan
kontrolleri içerir. (6)
Resmi kontroller; ihracat, giriş ve yurtiçi denetimlerde aynı hassasiyetle
uygulanır. (7)
Bu Yönetmelik kapsamında öngörülen resmi kontrol ile ilgili düzenlemeler,
gıda ile temas eden madde ve malzemeler ile bu işle iştigal eden işyerleri
için de uygulanır. (8)
Bakanlık; a)
Canlı hayvan, gıda ve yemde, üretim, işleme ve dağıtımın tüm aşamalarında ve
yemin kullanımında yürütülen resmi kontrollerin etkinliğini ve uyumunu
sağlar. Bu Yönetmeliğin amaçlarını sağlamak üzere iç tetkikler veya
gerektiğinde dış tetkiklerden elde edilen bulgular doğrultusunda uygun önlemleri
alır. Bu tetkikler şeffaf olarak yürütülür ve bağımsız incelemeye tabidir. b)
Resmi kontrolleri yürütmekle yükümlü personelin herhangi bir çıkar ilişkisi
içinde olmaması için gerekli tedbirleri alır. c)
Resmi kontrollerin etkin ve verimli olarak yürütülebilmesi amacıyla, yeterli
sayıda nitelikli ve deneyimli personeli, muayene ve analiz için ise yeterli
kapasitede laboratuvarı temin eder ya da bunlara erişimi sağlar. ç)
Resmi kontrollerin kontrol görevlilerince etkin ve verimli olarak
yürütülmesini sağlayacak şekilde, düzenli bakım ve onarımı yapılmış, uygun ve
yeterli ekipman ve donanımı temin eder. d)
Acil durumlarda uygulamak üzere, acil eylem planlarını hazır bulundurur. e)
Resmi kontrollerin her aşamasında tarafsızlığı, kaliteyi ve tutarlılığı sağlar.
Resmi kontrollerin yürütülmesinde yetkilendirilen her kurum bu fıkrada
belirlenen kriterlere tamamen uymak zorundadır. f)
Resmi kontrollerin yürütülmesinde birden fazla biriminin yetkili olması
durumunda, farklı birimleri arasında etkin ve yeterli koordinasyon ve
işbirliğini sağlar. (9)
Gıda ve yem işletmecisi bu Yönetmelik kapsamında denetlenir. Gıda ve yem
işletmecisi bu görevin yerine getirilmesi sırasında kontrol görevlisine
yardımcı olur. (10)
Bakanlık, farklı kurum ya da kurumlara resmi kontrolleri yürütme yetkisini
devretmesi halinde, uygun olduğu durumlarda çevre ve sağlığın korunması alanı
da dâhil olmak üzere, yerel seviyede tüm yetkili kurumlar arasında etkin ve
yeterli koordinasyonu sağlar. (11)
Bakanlık, yıllık kontrol planı hazırlar, uygular ve her yılın sonunda
kontrollere ilişkin yıllık rapor düzenler. (12)
Bakanlık, Gıda ve Kontrol Genel Müdürlüğü vasıtasıyla gerektiğinde bu
Yönetmelik kapsamında yürütülen iş ve işlemleri tetkik etmeye, gıda ve yem
işletmelerini denetlemeye yetkilidir. Resmi kontrollere ilişkin belirli görevlerin devredilmesi MADDE 6 – (1)
Bakanlık, Kanun kapsamındaki kamu hizmetlerinin gerektirdiği asli ve sürekli
görevler hariç olmak üzere gıda ve yemin resmi kontrollerine ilişkin
görevlerinin tamamını veya bir kısmını kamu kurum ve kuruluşları, kamu kurumu
niteliğindeki meslek kuruluşları, gerçek kişiler, özel hukuk tüzel kişileri,
birlikler, kooperatifler, vakıf ve üniversitelere tamamen veya kısmen
aşağıdaki koşullar kapsamında devredebilir veya hizmet alımı yolu ile yerine
getirebilir. Ancak ithalat ve ihracatın resmi kontrolleri ile tüm yasal
yaptırımlar bu kapsamın dışındadır. a)
Yetki devri veya hizmet alımı yapılan kuruluşun, 1)
Kendisine devredilen görevleri yürütmek için gerekli olan uzmanlık, ekipman,
donanım ve altyapıya sahip olduğunu, 2)
İşi yürütmek için yeterli sayıda uygun nitelikli ve tecrübeli personeli
olduğunu, 3)
Kendisine devredilen yetkilerin gerçekleştirilmesi ile ilgili olarak tarafsız
olduğu ve herhangi bir çıkar çatışmasının bulunmadığını, 4)
Yetki Devri veya Hizmet Alımı Yapılan Kuruluşların İşleyişi ile İlgili Genel
Kriterler TS EN ISO/IEC 17020 standardına ve/veya özel bir standarda uygun
olarak çalıştığına ve buna göre akredite olduğunu, 5)
Laboratuvarların, Gıda Kontrol Laboratuvarlarının Kuruluş, Görev, Yetki ve
Sorumlulukları ile Çalışma Usul ve Esaslarının Belirlenmesine Dair
Yönetmelikte yer alan hükümlere uygun faaliyet gösterdiğini, 6)
Kendisine devredilen görevleri Kanunun Ek-2’sinde yer alan meslek mensupları
vasıtasıyla yerine getirdiğini, kanıtlaması
gerekir. b)
Yetki devri veya hizmet alımı yapılan kuruluş, gerçekleştirdiği kontrollerin
sonuçlarını aylık olarak Bakanlık il/ilçe müdürlüğüne bildirir. Ancak
kontrollerin sonuçları, uygunsuzluk durumunu ya da uygunsuzluk ihtimalini
gösteriyorsa yetki devri veya hizmet alımı yapılan kuruluş, Bakanlık il/ilçe
müdürlüğünü derhal bilgilendirir. Yapılan değerlendirme sonucunda Bakanlık
il/ilçe müdürlüğü Kanun kapsamında işlem uygular. c)
Bakanlık il/ilçe müdürlüğü, yetki devri veya hizmet alımı yapılan kuruluş
tarafından denetim yapılan işletmeyi ayrıca denetleyebilir. ç)
Yetki devri veya hizmet alımı yapılan kuruluş ile yetki devri yapan Bakanlık
arasında etkin ve yeterli koordinasyon Bakanlıkça sağlanır. (2)
Bakanlık, yetki devri veya hizmet alımı yaptığı kuruluşların denetimini veya
tetkikini yapar. Yapılan denetim veya tetkik sonucunda bu kuruluşların
devredilen görevleri gereği gibi yürütemedikleri görüldüğünde, yetki devri
veya hizmet alımı Bakanlıkça iptal edilir veya verilen süre içerisinde
eksiklikler giderilinceye kadar askıya alınır. Bu süre altı ayı geçemez.
Bakanlıkça verilen süre sonunda, eksikliklerin giderilmemesi durumunda yetki
devri veya hizmet alımı iptal edilir. Bu fıkranın uygulanmasından doğan tüm
masraflar yetki devri veya hizmet alımı yapılan kuruluş tarafından
karşılanır. Kontrol görevlisi MADDE 7 – (1)
Bakanlık, resmi kontrolleri yürüten tüm kontrol görevlilerinin; a)
Yetkili olduğu alan kapsamında görevlerini yeterli ve etkili yapmalarını ve
resmi kontrolleri düzgün yürütmelerini sağlamak üzere uygun eğitimi
almalarını temin eder. Bu eğitim, EK-1’in A bölümünde yer alan uygun konuları
kapsar. Eğitim sonunda personele, kontrol görevlisi kimlik kartı düzenlenir
ve Kanunun ekinde yer alan Ek-2’ye göre görevlendirilmesini sağlar. b)
Yetki alanları ile ilgili bilgilerini güncel tutmalarını ve gerektiğinde
düzenli olarak ilave eğitimler almalarını sağlar. Şeffaflık ve gizlilik MADDE 8 – (1) Bakanlık resmi kontrollerle ilgili faaliyetlerin
üst düzeyde şeffaflık ile yürütülmesini temin eder. Bakanlık, Kanunun 31 inci
maddesinin altıncı fıkrasında yer alan hükümler gözetilmek suretiyle, a)
Aşağıdaki bilgileri, Bakanlık resmî internet sitesinde duyurmak suretiyle
kamuoyunun bilgisine sunar: 1)
Onaylı ve kayıtlı işletmeler, 2)
Onayı askıya alınan işletmeler, 3)
Onayı iptal edilen işletmeler, 4)
Bakanlıkça faaliyeti durdurulan kayıtlı işletmeler, 5)
Laboratuvar sonucuyla taklit veya tağşiş yapıldığı kesinleşen gıda ve yemi
üreten/ithal eden firmanın adı, ürün adı, markası, parti ve/veya seri
numarası, 6)
Kişilerin hayatını ve sağlığını tehlikeye düşürecek şekilde bozulmuş,
değiştirilmiş gıdaları üreten ve/veya satan firmanın adı, ürün adı, markası,
parti ve/veya seri numarası. b)
Kanunun 26 ncı maddesinin dördüncü fıkrasındaki bilgileri mümkün olan en kısa
sürede kamuoyuna duyurur. (2)
Bakanlık, yürütülen resmi kontroller sonucunda ilgili mevzuata uygun faaliyet
gösterdiğini tespit ettiği işyerlerine, gıda güvenilirliğini teşvik edici
uygulamalarda bulunabilir ve bu bilgileri kamuoyu ile paylaşabilir. Bu
uygulamalara ilişkin usul ve esaslar bu Yönetmelik kapsamında Bakanlıkça
belirlenir. Kontrol ve doğrulama prosedürleri MADDE 9 – (1)
Bakanlık, resmi kontrolleri yazılı prosedürlere uygun olarak yürütür. Bu
prosedürler, EK-1’in B bölümünde yer alanlar da dâhil olmak üzere kontrol
görevlisi için gerekli bilgileri ve talimatları içerir. (2)
Gıda ve yem işletmecisi denetim sırasında kontrol görevlisine yardımcı olmak,
işletmenin ve tutulan kayıtların tamamına erişimlerini sağlamakla yükümlüdür.
Denetimlerde gerekli kolaylığı göstermeyenler tutanak ile tespit edilir,
denetim gerektiğinde kolluk kuvvetlerinin katılımı ile tekrarlanır ve
ilgililer hakkında Kanun uyarınca gerekli yasal işlem uygulanır. (3)
Bakanlık, yürütülen resmi kontrollerin etkinliğinin sağlanması, gerektiğinde
düzeltilmesi ve birinci fıkrada belirtilen prosedürlerin uygun şekilde
güncellenmesi için gerekli çalışmaları yapar ve uygular. Raporlar MADDE 10 – (1)
Bakanlık, yürütülen resmi kontrollere ilişkin rapor düzenler. (2)
Raporun içeriğinde; resmi kontrolün amacı, uygulanan kontrol metotları, resmi
kontrolün sonuçları ve işletmecinin sorumluluk alanına giren konularda
yapılması gerekenler yer alır. (3)
Bakanlık raporun bir nüshasını işletmeciye verir. Kontrol faaliyetleri, metotlar ve teknikler MADDE 11 – (1)
Resmi kontrollere ilişkin görevler, genel olarak denetim, gözetim, tetkik,
izleme, takip, doğrulama, numune alma ve analiz gibi uygun kontrol metotları
ve teknikleri kullanılarak yürütülür. (2)
Gıda ve yem ile ilgili resmi kontroller birinci fıkrada belirtilen hususların
yanı sıra aşağıdaki faaliyetleri de içerir: a)
Gıda ve yem işletmecisinin yürütmekte olduğu bir iç kontrol sistemi ve
bunların sonuçlarının incelenmesi, b)
Aşağıda belirtilen hususlar ile ilgili denetimlerin yapılması, 1)
Gıda ve yemin yanı sıra, birincil üreticilerin tesisleri, gıda ve yem
işletmesi ve bunların çevresi, tesisleri, idari ve sosyal binaları, ekipmanı,
donanımı ve makineleri, gıda ve yemin nakliyesi, 2)
Hammaddeler, bileşenler, işlem yardımcıları ile gıda ve yemin hazırlanması ve
üretiminde kullanılan diğer maddeler, 3)
Yarı mamul ürünler, 4)
Gıda ile temas eden madde ve malzemeler, 5)
Temizlik ve bakım ürünleri ve uygulamaları ile zararlılarla mücadele
ürünleri, 6)
Etiketleme, sunum ve reklam. c)
Gıda ve yem işletmelerindeki hijyen koşullarının kontrolü, ç)
İlgili mevzuata uygun olarak hazırlanan kılavuzlar göz önünde bulundurularak,
iyi üretimuygulamaları, iyi hijyen uygulamaları, iyi tarım uygulamaları ve
tehlike analizi ve kritik kontrol noktalarına ilişkin prosedürlerin
değerlendirilmesi, d)
Kanuna uygunluğun değerlendirilmesi için gerekli olan yazılı doküman ve diğer
kayıtların incelenmesi, e)
Gıda ve yem işletmecisi ve çalışanları ile yapılan görüşmeler, f)
Gıda ve yem işletmelerindeki ölçüm araçlarına ait kayıtların incelenmesi, g)
Gıda ve yem işletmecisi tarafından alınan ölçümlerin doğrulanması için
Bakanlığın kendi ölçüm araçları ile yürüttüğü kontroller, ğ)
Bu Yönetmeliğin amaçlarında belirtilen hususları sağlamak üzere gerekli olan
diğer faaliyetler. ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM Numune
Alma, Analiz Metotları, İtiraz ve Laboratuvarlar Numune alma, analiz metotları ve itiraz MADDE 12 – (1)
Resmi kontroller kapsamında yürütülen numune alma işlemi; gıda ve gıda ile
temas eden madde ve malzeme için, Türk Gıda Kodeksi Yönetmeliği, yem için
ise, Yemlerin Resmi Kontrolü İçin Numune Alma ve Analiz Metotlarına Dair
Yönetmelik; analiz metotları ise Gıda Kontrol Laboratuvarlarının Kuruluş,
Görev, Yetki ve Sorumlulukları ile Çalışma Usul ve Esaslarının Belirlenmesine
Dair Yönetmelik hükümlerine göre yapılır. Ancak, bu Yönetmeliklerde hüküm
bulunmaması halinde sırasıyla Türk Standartları Enstitüsü veya Avrupa
Standardizasyon Komitesi tarafından kabul edilen standartlar göz önünde
bulundurulur veya numune alma işlemi, amaçlanan hedefe uygun olarak
Bakanlıkça hazırlanan numune alma prosedürüne göre yürütülür. Analizleri
yapılmak üzere alınacak numuneler için herhangi bir bedel ödenmez. (2)
Resmi kontrollerde özel mevzuatı olan ürün veya uygulamalar hariç olmak
üzere, numune alımı ve itiraz aşağıda belirlenen esaslar çerçevesinde
yapılır: a)
Kalan raf ömrü yedi günden az olan gıdalar, mikrobiyolojik incelemeler, ürün
miktarının şahit numunenin analizinin yapılabilmesi için yetersiz olduğu
durumlarda bir takım numune alınır. Bakanlıkça belirlenen laboratuvarda
muayene ve analizi yaptırılır. Kanun gereği, bu durumlarda analiz sonucuna
itiraz edilemez. b)
Bu fıkranın (a) bendinde sayılan durumlar dışında, kontrol görevlisi
tarafından iki takım numune alınır. Birinci takım numunenin muayene ve
analizi, Bakanlıkça belirlenen laboratuvarda yapılır. İkinci takım olan şahit
numune, Bakanlık il/ilçe müdürlüğünde muhafaza edilir. Ancak işletmecinin
talep etmesi halinde üçüncü takım numune gıda işletmecisine bırakılır. Gıda
işletmecisi, birinci takım numuneye ait muayene ve analiz raporu sonucuna,
tebliğ edildiği tarihten itibaren en geç yedi gün içerisinde Bakanlık il/ilçe
müdürlüğüne itiraz edebilir. Şahit numunenin muayene ve analizi Bakanlıkça
belirlenen laboratuvarda yaptırılır. c)
Bu fıkranın (a) ve (b) bentlerinde sayılan durumlar dışında, kontrol
görevlisi tarafından tebligatın yapılacağı tarihte gıdanın son tüketim
tarihine bağlı olarak, şahit numunenin analize alınmasının mümkün
olmayacağının değerlendirilmesi durumunda aşağıdaki prosedür uygulanır: 1)
Kontrol görevlisince iki takım numune alınır. İşletmecinin talep etmesi
halinde üçüncü takım numune gıda işletmecisine bırakılır. Alınan numuneler,
Bakanlıkça belirlenmiş laboratuvara gönderilir. Bir takım numune analize
alınır, diğer takım numune ise şahit numune olarak analizin yapıldığı
laboratuvarda uygun şartlarda muhafaza edilir. Analiz sonucunun olumsuz çıkması
durumunda, analiz sonucu laboratuvar tarafından gıda işletmecisine tebliğ
edilir. Analiz sonucu, ayrıca Bakanlık il/ilçe müdürlüğüne de bildirilir.
Gıda işletmecisi ürünün son tüketim tarihi geçmeden itiraz hakkını kullanıp
kullanmayacağını eş zamanlı olarak analizi yapan laboratuvara ve il
müdürlüğüne yazılı olarak bildirir. İtiraz durumunda, şahit numunenin analizi
ilk analizin yapıldığı laboratuvarda veya Bakanlıkça uygun görülen başka bir
laboratuvarda yaptırılır. ç)
Yem işletmelerinde yapılan resmi kontrollerde mikrobiyolojik incelemeler,
ürün miktarının şahit numunenin analizinin yapılabilmesi için yetersiz olduğu
durumlar dışında, üç takım numune alınır. Birinci takım numunenin muayene ve
analizi Bakanlıkça belirlenen laboratuvarda yapılır. İkinci takım olan şahit
numune Bakanlık il/ilçe müdürlüğünde muhafaza edilir. Üçüncü takım numune ise
işletmeciye bırakılır. İlgililer, birinci takım numuneye ait muayene ve
analiz raporu sonucuna tebliğ edildiği tarihten itibaren en geç yedi gün
içerisinde Bakanlık il/ilçe müdürlüğüne itiraz edebilir. Şahit numunenin
muayene ve analizi Bakanlıkça belirlenen laboratuvarda yaptırılır. (3)
İlgili mevzuat gereği şahit numunenin paçal numuneden ayrılması gerektiği
durumlarda, analiz ve şahit numunelerin analizi ve muhafazası aynı
laboratuvarda yaptırılır. (4)
Şahit numuneye ait muayene ve analiz rapor sonucu kesin olup verilecek karara
esastır. (5)
Resmi kontroller sırasında alınan numuneler, hukuki ve analitik geçerliliğini
garanti edecek şekilde taşınır ve etiketlenir. (6)
Resmi kontrol sırasında, gıda ve yemin fiziksel muayene sonucu tüketime uygun
olmadığının belirlenmesi veya gıda ve yem vasfını kaybetmiş olması halinde bu
durum tutanakla tespit edilir, bu ürünlerden muayene ve analiz için numune
alınmaz ve analizi yaptırılmaz, doğrudan yasal işlem uygulanır. (7)
Muayene ve analiz sonucunun değerlendirilmesi, gıda için varsa ölçüm
belirsizliği, yem için tolerans değerleri, yem için tolerans değeri
bulunmadığı durumlarda varsa ölçüm belirsizliği dikkate alınarak analizi
yapan laboratuvar tarafından yapılır. Analiz sonucu ve yapılan değerlendirme,
muayene ve analiz raporunda belirtilerek, laboratuvar tarafından
bekletilmeden il/ilçe müdürlüklerine ulaştırılır. Sağlığı tehdit eden riskten
şüphelenilmesi halinde numuneler öncelikli olarak analiz edilir, sonuçlar
mümkün olan en kısa zamanda il/ilçe müdürlüklerine bildirilir. (8)
Kontrol görevlisi, muayene ve analiz raporu ile birlikte denetim sonunda
düzenlediği raporu, mevcut mevzuat dâhilinde özellikle taklit, tağşiş ve
sağlığa zararlı hususları da içerecek şekilde nihai olarak değerlendirerek
işlem tesis eder. Uygunsuzluk durumunda Kanun gereğince işletmeci veya yasal
temsilcisi hakkında gerekli yasal işlemi uygular. Denetim sonucu hakkında
işletmeciyi bilgilendirir. (9)
Numuneye ait muayene ve analiz sonuçlarının olumlu olması halinde, sonuç
raporunun kendilerine bildirilme tarihinden itibaren son tüketim tarihi ile
sınırlı olmak koşulu ile en geç yedi gün içerisinde, işyeri sahibi veya
yetkilisi tarafından numune hazırlama yöntemine bağlı olarak numune geri
alınabilir. Süresi içinde geri alınmayan numune ile ilgili olarak işyeri
herhangi bir hak talebinde bulunamaz. Laboratuvarlar MADDE 13 – (1)
Bakanlık, resmi kontroller sırasında alınan numunelerin analizlerini
yürütebilecek olan laboratuvarları belirler. Bakanlık, gerek gördüğü
analizler için konularında akredite ulusal veya uluslararası laboratuvarlara
numune göndermek suretiyle hizmet alabilir. (2)
Bakanlık resmi kontrollere ilişkin numune gönderimi için TS EN ISO/IEC 17011
standardına göre öncelikli olarak ulusal yetkilendirilmiş bir kuruluş veya
kapsamının yetersizliğinde ise uluslararası yetkilendirilmiş bir kuruluş
tarafından, uluslararası kabul görmüş EN ISO/IEC 17025 veya destekleyici alt
referanslar ile teknik kriterlere göre değerlendirilmiş ve yeterliliği
onaylanmış akredite laboratuvarlara öncelik tanıyabilir ve numune gönderme
planını buna göre hazırlar. Bakanlık belirlemiş olduğu laboratuvarların
akreditasyon şartlarının devam etmemesi durumunda numune gönderimini yeniden
planlar. (3)
Laboratuvarların akreditasyonunun değerlendirilmesi tek bir analiz veya analiz
grubu için olabilir. (4)
Bakanlıkça, bu Yönetmelik çerçevesinde yer alan konularda ulusal referans
laboratuvarı olarak Ulusal Gıda Referans Laboratuvar Müdürlüğü
görevlendirilmiştir. DÖRDÜNCÜ
BÖLÜM Kriz
Yönetimi ve İhtiyati Tedbirler Gıda ve yem için acil durum planları ve ihtiyati tedbirler MADDE 14 – (1)
Kriz yönetimi planının uygulanması amacıyla, gıda ve yemin doğrudan veya
çevreden, insan ve hayvanlar için ciddi bir risk teşkil ettiğinin tespit
edilmesi durumunda, gecikmeksizin uygulanacak olan önlemleri belirleyen,
uygulamaya yönelik acil durum planları Bakanlıkça hazırlanır. (2)
Acil durum planlarında aşağıdaki hususlar yer alır: a)
İlgili taraflar ile bu tarafların yetki ve sorumlulukları, b)
İlgili taraflar arasında acil bilgi paylaşımını sağlayacak iletişim kanalları
ve prosedürleri. (3)
Bakanlık, organizasyonundaki değişiklikleri ve tatbikatlardan elde edilen
deneyimleri dikkate alarak gerektiğinde acil durum planlarını gözden geçirir. (4)
Gerekli hallerde acil durum planlarının uygulanmasına ilişkin tedbirler
oluşturulur. Bu tedbirler, kriz yönetimi planı ile uyumlu olmalıdır. Ayrıca
acil durum planlarının oluşturulması ve işletilmesine ilişkin, ilgili
tarafların görevleri ve sorumlulukları da bu tedbirlerle belirlenir. (5)
Elde edilen bilgilerin değerlendirilmesi sonucunda, herhangi bir gıda veya
yemin insan ve hayvan sağlığı üzerinde zararlı bir etkisinin olması ihtimali
belirmesine rağmen, bilimsel belirsizliklerin devam etmesi durumunda,
kapsamlı bir risk değerlendirmesine imkân sağlayacak daha fazla bilimsel veri
elde edilinceye kadar, Bakanlık, geçici olarak üretimin durdurulması,
piyasaya arz ve tüketimin engellenmesi, ürünlerin toplatılması ve benzeri
ihtiyati tedbirleri alabilir. İlgililerin, Bakanlığın belirlediği tedbirlere
uyması zorunludur. Bu ihtiyati tedbirlerin uygulanması sonucu Bakanlığa
herhangi bir sorumluluk yüklenemez, Bakanlıktan herhangi bir tazminat talep
edilemez. İhtiyati tedbirlerle ilgili usul ve esaslar Bakanlıkça belirlenir. BEŞİNCİ
BÖLÜM Gıda ve
Yemin Ülkeye Girişinde Resmi Kontrollere Dair Genel
Hükümler Hayvansal gıda ve yemin resmi kontrolleri MADDE 15 – (1)
Bakanlık, Ürünlerin Ülkeye Girişinde Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine
Dair Yönetmelik hükümlerine ilave olarak, gerekli gördüğünde, 8 inci bölümde
belirtilenler de dâhil olmak üzere Kanun hükümlerine uygunluğun doğrulanması
için resmi kontrolleri yürütür. (2)
Gümrük prosedürlerinden transit rejimi, gümrük antrepo rejimi, dâhilde işleme
rejimi, gümrük kontrolü altında işleme rejimi, geçici ithalat rejimine tabi
ürünlerde veya serbest bölgelerde veya gümrük antrepolarında muamele edilecek
ürünlerde yapılan resmi kontrollerin sonuçlarının olumlu olması, gıda ve yem
işletmecisinin, gıda ve yemin serbest dolaşım için bırakıldığı andan itibaren
Kanuna uygun olmasını sağlamak sorumluluğunu ortadan kaldırmaz ve ilgili gıda
ve yem üzerinde sonradan resmi kontrollerin yapılmasına engel teşkil etmez. Hayvansal olmayan gıda ve yemin resmi kontrolleri MADDE 16 – (1)
Bakanlık, Ürünlerin Ülkeye Girişinde Veteriner Kontrollerinin Düzenlenmesine
Dair Yönetmelik kapsamına girmeyen hayvansal olmayan gıda ve yemin ülkeye
girişinde resmi kontrolleri düzenli olarak yürütür. Resmi kontroller, Kanun
hükümlerine uygunluğun denetlenmesi amacıyla, Bakanlıkça, 32 ve 33 üncü
maddelere uygun olarak hazırlanan çok yıllık kontrol planları temelinde ve
risk esasına dayalı olarak yürütülür. (2)
Resmi kontroller, ürünlerin ülkeye giriş noktası, serbest dolaşım için
bırakılacağı nokta, antrepo, ürünleri ithal eden gıda veya yem işletmecisinin
tesisleri veya gıda ve yem zincirinin diğer aşamalarında yürütülür. (3)
Resmi kontroller aşağıda belirtilen ürünlerde de uygulanabilir: a)
Gümrük prosedürlerinden transit rejimi, gümrük antrepo rejimi, dâhilde işleme
rejimi, gümrük kontrolü altında işleme rejimi, geçici ithalat rejimine tabi
ürünler, b)
Serbest bölgelere veya gümrük antrepolarına girecek ürünler. (4)
Üçüncü fıkrada belirtilen resmi kontrollerin sonuçlarının olumlu olması, gıda
ve yem işletmecisinin, gıda ve yemin serbest dolaşım için bırakıldığı andan
itibaren Kanuna uygun olmasını sağlamak sorumluluğunu ortadan kaldırmaz ve
ilgili gıda ve yem üzerinde daha sonraki resmi kontrollerin
gerçekleştirilmesini engellemez. (5)
Bilinen veya muhtemel riskler dikkate alınarak, ülkeye giriş noktasında resmi
kontrole tabi tutulacak hayvansal olmayan gıda ve yemin listesi, yapılacak
resmi kontrollerin sıklığı ve içeriği Bakanlıkça belirlenir ve güncellenir. Hayvansal olmayan gıda ve yemde yürütülen kontrol çeşitleri MADDE 17 – (1)
16 ncı maddede belirtilen resmi kontroller sistematik bir belge kontrolünü,
rastgele kimlik kontrolünü ve uygun görüldüğünde fiziksel kontrolü içerir. (2)
Aşağıda belirtilen hususlara bağlı olarak fiziksel kontrol sıklığı
belirlenir: a)
Farklı tipteki gıda ve yemin taşıdığı riskler, b)
İhracatçı ülkenin, menşe işletmenin ve ürünü ithal ve ihraç eden gıda ve yem
işletmecisinin ürün ile ilgili şartlara uygunluğu ile ilgili geçmişi, c)
Ürünü ithal eden gıda veya yem işletmecisinin yürüttüğü kontroller, ç)
Menşe ülkenin yetkili makamı tarafından verilen garanti. (3)
Bakanlık ve ilgili kurum ve kuruluşlar, fiziksel kontrollerin uygun
koşullarda yürütülmesini temin eder, incelemelerin uygun bir şekilde
yürütülmesine, risk yönetimi esasına göre belirlenen sayıda numune alınmasına
ve gıda ve yemin hijyenik olarak muhafazasına imkan verecek ortamı sağlar.
Bakanlık, numunelerin hem yasal hem de analitik geçerliliklerini muhafaza
etmesini, kullanılan donanım ve yöntemin ilgili mevzuatla belirlenen sınır
değerlerinin ölçülebilmesine uygun olmasını sağlar. Giriş noktaları ve ön bildirim MADDE 18 – (1)
Bakanlık, 16 ncı maddenin beşinci fıkrasında belirtilen listede yer alan gıda
ve yemin resmi kontrollerinin yürütülmesi için; a)
Farklı tipteki gıda ve yem için uygun kontrol donanımına sahip olan giriş
noktalarını belirler. b)
Sevkiyatlardan sorumlu gıda ve yem işletmecisinin, sevkiyatların varışı ve
yapısı ile ilgili olarak en az üç iş günü öncesinde ön bildirimde bulunmasını
ister. Şüphe durumunda alınacak önlemler MADDE 19 – (1)
Uygunsuzluğa dair bir şüphenin olması durumunda veya sevkiyatın kimlik veya
asıl varış yeri veya sevkiyatı garanti eden belgelerle örtüşmesi ile ilgili
tereddüt olması durumunda, Bakanlık şüpheyi veya tereddüdü gidermek amacıyla
resmi kontroller yürütür. Bakanlık, söz konusu resmi kontrollerin sonuçları
alınana kadar ilgili sevkiyatı alıkoyar. Gıda ve yemin resmi kontrollerini takiben alınacak önlemler MADDE 20 – (1)
Bakanlık, Kanun hükümlerine uygun olmayan gıda ve yemi alıkoyar, sevkiyattan
sorumlu gıda ve yem işletmecisine bilgi verir ve söz konusu gıda ve yem için
aşağıdaki önlemleri alır: a)
Gıda veya yemin imhasına, 21 inci maddeye uygun olarak özel işleme tabi
tutulmasına, 22 nci maddeye uygun olarak geri gönderilmesine karar verebilir
veya gıda ve yemin amaçlanan kullanımı dışında başka amaçlar için kullanımı
gibi diğer uygun tedbirleri alabilir. b)
Söz konusu gıda veya yem piyasaya sunulmuş ise, bu fıkranın (a) bendinde söz
edilen önlemlerden birini uygulamadan önce gıda veya yemin takibini yapar ve
gerekli ise tüketiciye veya kullanıcıya ürünün iadesi için çağrıda bulunmak
dâhil piyasadan toplatılmasına karar verir. c)
Bu fıkranın (a) ve (b) bentlerinde söz edilen önlemlerden birinin uygulanması
sırasında veya uygulanıncaya kadar olan sürede gıda veya yemin doğrudan ya da
çevre kanalıyla insan veya hayvan sağlığı için herhangi bir olumsuz etkiye
neden olmadığını doğrular. (2)
15 ve 16 ncı maddelere göre yapılan resmi kontrollerin sonucunda, gıda ve
yemin insan veya hayvan sağlığı için zararlı olduğunun veya güvenilir
olmadığının belirlenmesi durumunda, Bakanlık, imhasına kadar veya insan ve
hayvan sağlığının korunması için diğer uygun tedbirleri alana kadar söz
konusu sevkiyatı alıkoyar. (3)
16 ncı maddenin beşinci fıkrasına uygun olarak kontrol sıklıkları belirlenen
hayvansal olmayan gıda veya yemin resmi kontrol için beyan edilmemesi veya 18
inci maddede belirtilen özel şartlara uygun olarak hareket edilmemesi
durumunda, Bakanlık, söz konusu gıda veya yemin gecikme olmadan
toplatılmasına, alıkoyulmasına ve daha sonra imha edilmesine veya 22 nci maddeye
uygun olarak geri gönderilmesine karar verir. (4)
Bakanlık, gıda ve yemin girişine izin verilmediğine dair kararı, sevkiyatın
varış yerine ilişkin bilgi ile birlikte gümrük idaresine bildirir. (5)
Sevkiyattan sorumlu gıda ve yem işletmecisi veya yasal temsilcisi resmi
kontrolleri takiben sevkiyat hakkında alınan önlemler ile ilgili karara
itiraz hakkına sahiptir. Bakanlık; a)
Hangi önlemin alınacağı kararını verirken, uygunsuzluğun niteliği ve
uygunsuzluğa ilişkin gıda ve yem işletmecisinin geçmiş kayıtlarını dikkate
alır. Alınan önleme ilişkin kararı, gerekçeleri ile birlikte ilgili
işletmeciye yazılı olarak bildirir. b)
Bu karara karşı itiraz hakkı, uygulanacak usul ve zaman kısıtlamalarına
ilişkin bilgileri ilgili işletmeciye verir. Özel işleme tabi tutma MADDE 21 – (1)
Özel işleme tabi tutma aşağıdaki hususları içerir: a)
İlgili mevzuattaki özel hükümler saklı kalmak kaydıyla, gıda veya yemin Kanun
veya geri gönderileceği ülkenin şartları ile uyumlu hale getirilmesi için,
seyreltme hariç, uygun olması durumunda dekontaminasyon dâhil, işlenmesi veya
işleme tabi tutulması, b)
Hayvan veya insan tüketimi dışında kullanılması için uygun olan diğer
yöntemlerle işlenmesi. (2)
Bakanlık, işletmede gerçekleştirilen özel işleme tabi tutma işleminin kendi
kontrolü altında ve ilgili mevzuata uygun olarak gerçekleştirilmesini sağlar. Sevkiyatların geri gönderilmesi MADDE 22 – (1) Bakanlık, sadece aşağıdaki koşulların sağlanması
durumunda sevkiyatların geri gönderilmesine izin verebilir: a)
Sevkiyattan sorumlu gıda veya yem işletmecisi ile varış yeri hakkında
anlaşmaya varılmışsa, b)
Gıda veya yem işletmecisi, söz konusu gıda veya yemin piyasaya sunulmasını
engelleyen neden ve koşullar hakkında, menşe ülkenin veya farklı olması
durumunda varış ülkesinin yetkili makamlarını öncelikli olarak
bilgilendirmişse, c)
Varış ülkesinin menşe ülkeden farklı olması durumunda, varış ülkesinin
yetkili makamı sevkiyatın kabul edilmesi hususunda hazırlıklı olduğunu
Bakanlığa bildirmişse. (2)
Resmi kontrol sonuçları geri gönderme işlemine engel teşkil etmiyorsa yasal
bir girişimde bulunulmaması durumunda, Bakanlığın sevkiyatın varış yerini
belirleme gününden sonra en geç altmış gün içinde geri gönderme işlemi
geçekleştirilir. Altmış günlük sürenin bitiminden sonra geri gönderme işlemi
gerçekleştirilmemiş ise gecikme uygun bir sebeple gerekçelendirilmedikçe ürün
imha edilir. (3)
Sevkiyatların geri gönderilmesine veya reddedilme sebeplerinin onaylanmasına
kadar olan süre içerisinde Bakanlık sevkiyatları alıkoyar. (4)
Bakanlık, sevkiyatların geri gönderilmesi veya reddedilmesi kararını gümrük
idaresine ve Kanunun 25 inci maddesine uygun olarak Bakanlığın ilgili diğer
birimlerine bildirir. Masraflar MADDE 23 – (1)
19, 20, 21 ve 22 nci maddelerde söz edilen faaliyetlerin Bakanlıkça
uygulanmasından doğan masraflar, sevkiyattan sorumlu gıda veya yem işletmecisi
veya yasal temsilcisi tarafından karşılanır. (2)
Ülkeye girişte ve ihracatta alınan numunelere ait tüm masraflar sevkiyattan
veya ithalattan sorumlu kişi veya yasal temsilcileri tarafından karşılanır. İhracatçı ülke tarafından gerçekleştirilen ihracat öncesi
kontrollerin onaylanması MADDE 24 – (1)
Bakanlık, ihraç edilecek ürünler için ihracatçı ülke tarafından
gerçekleştirilen ihracat öncesi kontrollerin yeterliliğini onaylayabilir. Söz
konusu onay ihracatçı ülkeden menşeini alan gıda veya yem için uygulanabilir
ve bir veya daha fazla ürün için verilebilir. (2)
Onayın verilmesini takiben gıda ve yem için gerçekleştirilen ithalat
kontrollerinin sıklığı azaltılabilir. Bununla birlikte, Bakanlık, ihracat
öncesi kontrollerin etkili olduklarının tespit edilmesi amacıyla birinci
fıkrada belirtilen onaya uygun olarak ithal edilen gıda ve yemin resmi
kontrollerini yürütür. (3)
Onay, sadece aşağıdaki koşulların karşılanması durumunda verilebilir: a)
Bakanlıkça yapılan tetkikin, ithal edilen gıda veya yemin Kanun şartlarını
veya en az eşdeğer şartları karşıladığını göstermesi, b)
İhracatçı ülke tarafından ihracat öncesi gerçekleştirilen kontrollerin Kanun
ile belirlenen belge, kimlik ve fiziksel kontrollerin yerini alacak veya
azaltacak etkinlikte ve yeterlilikte olduğunun değerlendirilmesi. (4)
Birinci fıkraya göre verilen onayda, ihracat öncesi kontrollerin
gerçekleştirilmesinden sorumlu olan ülkenin yetkili makamı ve eğer belirli
görevler ile ilgili yetki devri yapılmış ise yetki devri yapılan kontrol
kuruluşu belirtilir. Söz konusu yetki devri ancak, 6 ncı maddede belirtilen
kriterlerin veya eşdeğer koşulların karşılanması durumunda onaylanabilir. (5)
Onayda belirtilen ihracatçı ülkenin yetkili makamı veya kontrol kuruluşu
Bakanlıkla irtibattan sorumludur. (6)
İhracatçı ülkenin yetkili makamı veya kontrol kuruluşu her sevkiyatın resmi
olarak sertifikalandırılmasını temin eder. Birinci fıkrada belirtilen onayda
söz konusu sertifikalar ile ilgili olarak örnek bir model belirlenir. (7)
İkinci fıkraya göre ithalatta gerçekleştirilen resmi kontroller neticesinde
uygunsuzluk tespit edilirse gıda veya yem işletmecisine bildirir, kontrol
edilen sevkiyatın sayısı arttırılır ve gerekli olması durumunda, durumun
düzgün ve analitik bir şekilde incelenebilmesine imkân tanımak için uygun
depolama koşulları altında uygun sayıda numune saklanır. (8)
Önemli sayıdaki sevkiyatta, ihracatçı ülkenin yetkili makamının veya kontrol
kuruluşunun vermiş olduğu sertifikalardaki bilgi ile sevkiyatın uyuşmaması
halinde, ikinci fıkrada belirtilen azaltılmış sıklıktaki kontroller
uygulanmaz. Gümrük hizmetleri MADDE 25 – (1)
Bu bölümde belirtilen resmi kontrollerin yürütülmesinde Bakanlık ve gümrük
idareleri işbirliği yapar. (2)
Gümrük idarelerince veya ilgili olduğunda serbest bölge müdürlüklerince, Bakanlığın
onayı olmadan hayvansal gıda ve yem ile 16 ncı maddenin beşinci fıkrasında
belirtilen gıda ve yemin girişine veya serbest bölgelerde veya gümrük
antrepolarında muamelesine izin verilmez. (3)
Numune alınması durumunda, Bakanlık, gümrük idarelerini ve ilgili
işletmecileri bilgilendirir ve sevkiyatın izlenebilirliğinin temin edilmesi
şartıyla, numunelerin analiz sonuçlarının gelmesinden önce ürünlerin serbest
bırakılıp bırakılmayacağını da bildirir. Serbest dolaşıma bırakılması
durumunda, Bakanlık ve gümrük idareleri ilgili mevzuatta ortaya konulan
şartlara uygun olarak birlikte çalışır. Uygulama tedbirleri MADDE 26 – (1)
Bakanlık, gıda ve yemin ülkeye girişinde yürütülecek olan resmi kontrollerde
aşağıdaki konulara ilişkin usul ve esasları belirler: a)
Gümrük prosedürlerinden transit rejimine, gümrük antrepo rejimine, dâhilde
işleme rejimine, gümrük kontrolü altında işleme rejimine veya geçici ithalat
rejimine tabi tutulan, serbest bölgelerde veya gümrük antrepolarında
depolanan gıda ve yem, b)
Uluslararası taşınan yolcu ve mürettebat için tedarik edilen gıda, c)
Gümrük mevzuatı kapsamında posta yolu ile gelen gıda ve yem, ç)
Uluslararası yolculuk esnasında ev ve süs hayvanları veya atların tüketeceği
yem, yolcu ve mürettebat beraberinde taşınan gıda, d)
20 nci madde kapsamında Bakanlık tarafından alınan kararların tutarlılığını
sağlamak amacıyla kriterler, e)
Numune alındığında sevkiyatlara eşlik etmesi gereken belgeler. İstisnai uygulamalar MADDE 27 – (1)
Bakanlık, hayvan ve bitki sağlığı ile ilgili karantina hükümleri saklı kalmak
şartıyla ticari amaçla kullanılmayacak olan, a)
Yabancı devlet başkanları ile beraberindekiler tarafından, bulundukları süre
içinde kullanılmak veya tüketilmek üzere getirilen, b)
Diplomatik veya konsüler temsilciliklere ait, c)
Bilimsel amaçlar, sergiler, sportif ve kültürel faaliyetler için getirilen, ç)
Olağanüstü hallerde hibe olarak gönderilen, d)
Numune olarak gelen, gıda
ve yemin ülkeye girişinde istisnai uygulamalar yapabilir. ALTINCI
BÖLÜM Resmi
Sertifikasyon, İhraç Edildikten Sonra Geri Dönen Gıda ve Yem, Hızlı
Uyarı Sistemi ile Gıda ve Yem İşletmelerinin Kayıt Altına
Alınmaları/Onaylanmaları Resmi sertifikasyon MADDE 28 – (1)
Gıda ve yemin resmi sertifikasyonuna ilişkin şartlar ile resmi sertifikasyona
ilişkin diğer şartlar, uygun olduğu takdirde tek bir model sertifika altında
birleştirilebilir. (2)
Resmi sertifikasyonun gerekli olduğu durumlarda, sertifikanın sevkiyata ait
olması ve sertifikadaki bilgilerin eksiksiz ve doğru olması gerekir. İhraç edildikten sonra geri dönen gıda ve yem MADDE 29 – (1) Ürünlerin Ülkeye Girişinde Veteriner
Kontrollerinin Düzenlenmesine Dair Yönetmelik hükümleri saklı kalmak
kaydıyla, ihraç edilen ancak çeşitli nedenlerle geri dönen gıda ve yem geri
dönme sebebi de dikkate alınarak, ihraç edilen gıda ve yemle aynı olduğuna
dair ayniyat tespiti yapıldıktan sonra Bakanlıkça resmi kontrole tabi
tutulur. Kontrol sonucu ilgili mevzuata uygun olan gıda ve yemin girişine
izin verilir. Uygun olmayan gıda ve yem için aşağıdaki tedbirlerden biri uygulanır: a)
Sağlık için tehlike oluşturanlar hariç, Kanun hükümlerine uygun olmayan
ürünler, alıcı ülkenin mevzuatına uygun olması ya da alıcı ülkeye ürünle
ilgili açıklamalar yapılması ve alıcı ülkenin kabul etmesi durumunda yeniden
ihraç edilebilir. İhracatçı, Bakanlığın alacağı her türlü tedbire uymakla
yükümlüdür. b)
21 inci maddeye uygun olarak özel işleme tabi tutma uygulanabilir. c)
İlgili mevzuatında belirtilen şartları karşılaması halinde, ürün özelliği ve
kullanım amacı dikkate alınarak ürünün ilk kullanım amacı dışında başka bir
kullanım amaçlı girişine izin verilebilir. Bu durumda gıdanın gıda olarak
yemin yem olarak kullanım amaçlı girişine izin verilmez. ç)
Bu fıkranın (a), (b) ve (c) bentlerinde belirtilen şekilde değerlendirilmesi
mümkün olmayan ürünler, Bakanlık gözetiminde işletmeci tarafından imha
edilir. Hızlı uyarı sistemi MADDE 30 – (1)
İnsan, hayvan ve bitki sağlığını korumak, gıda ve yem güvenilirliğini
sağlamak üzere, doğrudan veya dolaylı bir riskin bildirimine ilişkin hızlı
uyarı sistemi Bakanlık tarafından kurulur. (2)
Bakanlık, hayvan ve bitki sağlığı, gıda ve yem ile ilgili doğrudan veya
dolaylı risk bulunduğuna ilişkin bir bildirim aldığında, gerekli tedbirleri
alır veya alınmasını sağlar. Gıda ve yem işletmecisi Bakanlık tarafından
alınan tedbirleri ve verilen kararları uygulamak zorundadır. (3)
Bakanlık, üretilen, işlenen, ithal veya ihraç edilen, satışı veya dağıtımı
yapılan ürünler ile ilgili, insan, hayvan ve bitki sağlığı ile çevre için
ciddi bir riskin belirmesi ve mevcut tedbirlerin yetersiz kalması durumunda,
söz konusu ürünün piyasaya arzı, kullanımı ve ülkeye girişini kısıtlayıcı ve
yasaklayıcı her türlü idari tedbiri almaya ve uygulamaya yetkilidir. Gıda ve
yem işletmecisi bu idari tedbirlere uymakla yükümlüdür. (4)
Hızlı uyarı sisteminin ulusal temas noktası Gıda ve Kontrol Genel Müdürlüğü,
il temas noktası ise il müdürlüğüdür. Gelen bildirimler, ulusal temas
noktasınca incelendikten sonra ilgili il temas noktasına bilgi akış sistemi
ile iletilir. İl temas noktası, gelen bildirimlere ilişkin yapılan işlemleri,
Bakanlıkça belirlenen prosedür kapsamında ulusal temas noktasına bildirir. (5)
Hızlı uyarı sisteminin işleyişi, ulusal temas noktası ve il temas noktaları,
bilgi akış sistemi ve alınan tedbirlerin uygulanması ile ilgili prosedürler
Bakanlıkça belirlenir. Gıda ve yem işletmelerinin kayıt ve onayı MADDE 31 – (1)
Bakanlık, a)
Gıda veya yem işletmecisinin onay için başvurusunu takiben yerinde, b)
Gıda veya yem işletmelerinin kayıt ve onay işlemini takiben, resmi
kontrolleri yürütür. YEDİNCİ
BÖLÜM Kontrol
Planları ve Yıllık Rapor Çok yıllık ulusal kontrol planları MADDE 32 – (1) Bakanlık, üretim, işleme ve dağıtımın tüm
aşamalarında gıda ve yem işletmecisinin Kanunda belirtilen ilgili şartları
karşıladığının doğrulanması, izlenmesi, hayvan sağlığı ve hayvan refahı
kuralları ile Kanunun etkin bir şekilde uygulanmasının temin edilmesi için
çok yıllık ulusal kontrol planı hazırlar ve planları gelişmeler ışığında
düzenli olarak günceller. Çok yıllık ulusal kontrol planlarının hazırlanmasına yönelik ilkeler MADDE 33 – (1)
Çok yıllık ulusal kontrol planı, gıda ve yem, hayvan sağlığı ve hayvan refahı
kontrol sistemlerinin organizasyonu, yapısı ile ilgili özellikle aşağıdaki
genel bilgileri içerir: a)
Planın stratejik amaçları, öncelikli kontrollerin belirlenmesi ve bu amaçları
gerçekleştirmeye yönelik kaynakların tahsisi, b)
İlgili faaliyetlerde riskin sınıflandırılması, c)
Bakanlık merkez ve taşra teşkilatının görevleri ve kullanılabilir kaynakları, ç)
İşletmelerde yapılan resmi kontroller dâhil, ulusal ve yerel düzeyde resmi
kontrollerin genel yönetimi ve organizasyonu, d)
Farklı sektörlere uygulanan kontrol sistemleri ile bu sektörlerde resmi
kontrollerden sorumlu farklı birimler arasındaki koordinasyonu, e)
Kurulması durumunda, kontrol kuruluşlarına görev devrini, f)
5 inci maddenin sekizinci fıkrasının uygulama kriterlerine uyumun sağlanması
için metotları, g)
7 nci maddede belirtilen resmi kontrolleri gerçekleştiren kontrol
görevlisinin eğitimini, ğ)
9 ve 10 uncu maddelerde belirtilen kontrol ve doğrulama prosedürleri ve
raporlar konularındaki yazılı prosedürleri, h)
Hayvan veya gıda kaynaklı acil hastalık durumlarında acil durum planlarının
organizasyonu ve uygulanması, gıda ve yem kontaminasyon vakaları ve diğer
insan sağlığı riskleri, ı)
İşbirliği ve karşılıklı yardımlaşmanın organizasyonu. (2)
Çok yıllık ulusal kontrol planları uygulama sırasında aşağıdaki hususlar
dikkate alınarak güncellenebilir: a)
Yeni mevzuat, b)
Yeni hastalıkların ya da diğer sağlık risklerinin ortaya çıkması, c)
Bakanlığın yapısında, idaresinde veya işleyişinde önemli değişikliklerin
olması, ç)
Resmi kontrollerin sonuçları, d)
Avrupa Birliğinin ülkemizde gerçekleştirdiği kontrollerin sonuçları, e)
Bilimsel bulgular, f)
Diğer bir ülke tarafından gerçekleştirilen tetkiklerin sonuçları. Yıllık rapor MADDE 34 – (1)
Çok yıllık ulusal kontrol planlarının uygulanmaya başlamasından bir yıl sonra
ve takip eden her yılda, Bakanlık aşağıdaki bilgileri içeren bir rapor
hazırlar: a)
33 üncü maddenin ikinci fıkrasında belirtilen hususlar çerçevesinde çok
yıllık ulusal kontrol planlarında yapılan değişiklik, b)
Çok yıllık ulusal kontrol planı çerçevesinde yürütülen kontrol ve tetkiklerin
bir önceki yıla ait sonuçları, c)
Tespit edilen uygunsuzluk vakaları ve sayısı, ç)
Çok yıllık ulusal kontrol planlarının etkili bir şekilde uygulanmasını
sağlamak amacıyla, ceza yaptırımları ve sonuçları dâhil olmak üzere
gerçekleştirilen faaliyetler. (2)
Bakanlık, takip eden yılın ilk altı ayı içerisinde bir önceki yılın raporunu
hazırlar ve yayınlar. SEKİZİNCİ
BÖLÜM İthalat
Koşulları ve Eşdeğerlik İhracatçı ülkelerde yapılacak kontroller MADDE 35 – (1)
Bakanlık, 36 ncı maddenin birinci fıkrasında belirtilen bilgilere dayanarak
ihracatçı ülke mevzuat ve sisteminin Kanuna uygun veya en az eşdeğer olduğunu
doğrulamak amacıyla, ihracatçı ülkelerde resmi kontroller yürütebilir. Söz
konusu resmi kontroller özellikle aşağıdaki hususlar ile ilgili olmalıdır: a)
İhracatçı ülke mevzuatı, b)
İhracatçı ülke yetkili makamlarının organizasyonu, gücü ve bağımsızlığı, tabi
oldukları denetim ve yürürlükte olan mevzuatı etkin bir şekilde yürütme
yetkileri, c)
Resmi kontrollerin yürütülmesinde görevli personelin eğitimi, ç)
Teşhis imkânları dâhil, yetkili makamların kullanımına açık olan kaynaklar, d)
Önceliklere dayanan yazılı kontrol prosedürleri ve kontrol sistemlerinin
varlığı ve işleyişi, e)
Uygulanabilir olduğunda hayvan sağlığı, zoonozlar ve bitki sağlığına ilişkin
durum, hayvan ve bitki hastalıkları salgınlarında ilgili uluslararası
kuruluşlara bildirimde bulunmaya ilişkin prosedürler, f)
Hayvanların, bitkilerin ve bunların ürünlerinin ithalatında gerçekleştirilen
resmi kontrollerin kapsamı ve işleyişi, g)
Kanuna uygunluk veya en az eşdeğer olduğuna ilişkin olarak ihracatçı ülkenin
vereceği garanti. (2)
Bakanlık, ihracatçı ülkedeki kontrolleri hızlandırmak ve etkinliğini
arttırmak amacıyla kontrollerden önce, ihracatçı ülkeden 36 ncı maddenin
birinci fıkrasında belirtilen bilgileri ve gerektiğinde denetim sonuçlarına
ilişkin yazılı kayıtları talep edebilir. (3)
İhracatçı ülkedeki Bakanlık kontrollerinin sıklığı aşağıdaki hususlar temel
alınarak belirlenir: a)
Ülkemize ihraç edilen ürünlerin risk değerlendirmesi, b)
Kanun hükümleri, c)
İhracatçı ülkeden gerçekleştirilen ithalatın hacmi ve yapısı, ç)
Bakanlığın ihracatçı ülkede daha önce yürütmüş olduğu kontrollerin sonuçları, d)
Bakanlığın yürütmüş olduğu ithalat kontrollerinin ve diğer kontrollerin
neticeleri, e)
Avrupa Gıda Güvenilirliği Kurumu (EFSA) veya benzer kuruluşlardan edinilen
bilgiler, f)
Dünya Sağlık Örgütü (WHO), Kodeks Alimentarius Komisyonu ve Dünya Hayvan
Sağlığı Örgütü (OIE) gibi uluslararası seviyede tanınmış olan kuruluşlardan
ve diğer kaynaklardan edinilen bilgiler, g)
Ortaya çıkan hastalığa ilişkin bulgular ile ihracatçı ülkeden ithal edilen
canlı hayvan, canlı bitki veya gıda veya yemin sağlık riskleriyle
sonuçlanabilecek diğer durumlar, ğ)
İhracatçı ülkede acil durumların araştırılması veya bu acil durumlara karşı
harekete geçilmesi ihtiyacı. (4)
İhracatçı ülkedeki kontrol sırasında, insan veya hayvan sağlığı ile ilgili
ciddi bir risk tespit edilecek olursa, Bakanlık, gecikmeksizin 5996 sayılı
Kanunun 25 inci maddesine uygun olarak gerekli olan acil önlemleri alır. (5)
Bakanlık, yürüttüğü kontrole ilişkin bulguları rapor eder, gerektiğinde
raporda tavsiyelere yer verir ve raporların halka açık olmasını temin eder. Genel ithalat koşulları MADDE 36 – (1)
Bakanlık, ülkemize ihracat yapmak isteyen ülkelerden, sağlık kontrol
sistemlerinin genel organizasyonu ve idaresine ilişkin aşağıdaki hususlarda
doğru ve güncel bilgileri talep eder: a)
Kendi ülkelerinde kabul edilen veya teklif edilen her türlü sağlık veya bitki
sağlığı ile ilgili mevzuat, b)
Kendi ülkelerinde yürütülmekte olan her türlü kontrol ve denetim sistemleri,
üretim ve karantina uygulamaları, pestisit toleransları ve gıda ve yem katkı
maddeleri ile ilgili onay işlemleri, c)
Risk değerlendirme prosedürleri, sağlık ve bitki sağlığının korunmasında
dikkate alınan unsurlar, ç)
Gerekli olması durumunda, Bakanlık tarafından ihracatçı ülkede
gerçekleştirilen kontroller sonucunda verilen tavsiyelerin takibi ile ilgili
yürütülen çalışmalar. (2)
Birinci fıkrada belirtilen bilgiler talep edilirken, ürün özellikleri ve
ihracatçı ülkenin koşulları göz önünde bulundurulur. Bu bilgiler, en az
ülkemize ihraç edilmek istenen ürüne ilişkin bilgileri kapsar. (3)
Birinci ve ikinci fıkralarda belirtilen bilgiler ayrıca aşağıdaki hususları
da içerebilir: a)
İhraç edilmesi amaçlanan ürün için gerçekleştirilen ulusal kontrollerin
sonuçları, b)
Özellikle ülkemizin gerekliliklerini veya tavsiyelerini karşılayabilmek
amacıyla ilgili kontrol sistemlerinin yapısında ve işleyişinde
gerçekleştirilen önemli değişiklikler. (4)
İhracatçı ülkenin yukarıda yer alan bilgileri temin etmemesi veya bilgilerin
yeterli olmaması durumunda, ilgili ülke ile istişare edildikten sonra her bir
durum için ayrı ayrı ve geçici olmak üzere özel ithalat koşulları
belirlenebilir. Özel ithalat koşulları MADDE 37 – (1) İthal edilecek ürünlere ilişkin koşullar ve
ayrıntılı prosedürler, Hayvansal Gıdaların Resmî Kontrollerine İlişkin Özel
Kuralları Belirleyen Yönetmelik ve ilgili diğer mevzuatta yer almaması
durumunda, gerekli görülürse Bakanlıkça hazırlanır. (2)
Birinci fıkradaki koşullar ve esaslar aşağıdaki hususları içerir: a)
Ürünlerin ithal edilebileceği ülkeler listesinin oluşturulması, b)
Sevkiyatlara eşlik edecek model sertifikaların oluşturulması, c)
Ürünün veya hayvanın türüne ve bunlarla ilişkili olası risklere bağlı olarak
hazırlanacak özel ithalat koşulları. (3)
Ürünlerin ithal edilebileceği ülkeler, ancak yetkili makamlarının Kanuna ve
hayvan sağlığı kurallarına uygunluğu veya eşdeğerliği ile ilgili uygun
garantileri vermesi durumunda, ikinci fıkranın (a) bendinde belirtilen
listeye dâhil edilir. (4)
Listeler hazırlanırken ya da güncellenirken aşağıdaki hususlar dikkate
alınır: a)
İhracatçı ülkenin ilgili sektöre ilişkin mevzuatı, b)
İhracatçı ülkenin yetkili makamının yapısı ve organizasyonu, kontrol
hizmetleri, kendilerine verilen yetkiler ve ilgili mevzuatın uygulanmasına
ilişkin sağlanabilecek garantiler, c)
Yeterli resmi kontrollerin varlığı, ç)
Canlı hayvan, gıda ve yemde tehlikelerin bulunması durumunda ihracatçı ülke
tarafından sağlanan bilginin düzenliliği ve hızlılığı, d)
İhracatçı ülke tarafından aşağıdaki hususlara ilişkin olarak Bakanlığa
verilen garantiler: 1)
Gıda veya yem ithal edilebilecek işletmelere uygulanan koşulların Kanuna
uygun veya en az eşdeğer olması, 2)
Uygun işletmelere ilişkin hazırlanan ve güncellenen bir liste, 3)
İşletmelere ait listenin ve güncellenmiş halinin gecikme olmadan
bildirilmesi, 4)
İşletmelerin ihracatçı ülke yetkili makamları tarafından düzenli ve etkili
bir şekilde kontrol ediliyor olması, 5)
İkinci fıkranın (c) bendinde belirtilen özel ithalat koşulları kabul
edilirken, ilgili ihracatçı ülke tarafından sağlanan bilgiler ve gerekli
olması durumunda Bakanlık tarafından ihracatçı ülkede gerçekleştirilen
kontrollerin sonuçları dikkate alınır. Özel ithalat koşulları tek bir ürün
için ya da ürün grubu için oluşturulur. Bu koşullar, bir ihracatçı ülke, bir
ihracatçı ülkenin bölgeleri veya ihracatçı ülke grubu için uygulanabilir. Eşdeğerlik MADDE 38 – (1) Eşdeğerlik uygulanmasının veya yeterli tetkikin
gerçekleştirilmesinin ardından, ihracatçı ülkenin tarafsız kanıt sağlaması
durumunda, ihracatçı ülkelerde veya ihracatçı ülke bölgelerinde uygulanan
önlemlerin ülkemiz uygulamalarına eşdeğer garantiler sağladığının tanınması
ile ilgili bir karar alınabilir. (2)
Birinci fıkrada belirtilen karar, söz konusu ihracatçı ülke veya ihracatçı
ülke bölgesinden gerçekleştirilecek ithalatı düzenleyen koşulları da
belirler. Bu koşullar aşağıdaki hususları içerir: a)
Ürünlere eşlik etmesi gereken sertifikaların yapısı ve içeriği, b)
İthalatta uygulanacak özel şartlar, c)
Gerekli olması durumunda, ithalatına izin verilen bölgelerin veya
işletmelerin listesinin hazırlanması ve güncellenmesi ile ilgili kurallar. (3)
Birinci fıkrada belirtilen karar, bu kararın alınması sırasında oluşturulan
eşdeğerliğin tanınmasına ilişkin koşullardan herhangi birinin artık
karşılanmaması durumunda gecikme olmadan yürürlükten kaldırılır. DOKUZUNCU
BÖLÜM İzlenebilirlik
ve Sorumluluklar İzlenebilirlik MADDE 39 – (1)
Gıda ve yem işletmecisi izlenebilirliği sağlamak amacıyla, a)
Üretim, işleme ve dağıtımın tüm aşamalarında, sorumluluğundaki gıda veya
yemin, gıda veya yeme ilave edilecek her türlü maddenin ve gıdanın elde
edildiği hayvanın takibinin yapılabilmesi için bir sistem oluşturmak ve talep
halinde bu bilgileri Bakanlığa sunmak, b)
Piyasaya arz edilecek gıda ve yemde izlemeyi sağlamaya yönelik olarak,
izlenebilirliği sağlayan her türlü belgeyi ürünün raf ömrünün bitiminden
itibaren üç ay süreyle muhafaza etmek, c)
Piyasaya arz edilecek gıda ve yemde izlemeyi sağlamaya yönelik olarak, gıda
ve yem mevzuatına uygun olmak koşulu ile partinin tanımlanmasını sağlayan bir
işaret veya numara ve diğer bilgileri içerecek şekilde etiketlemek, ç)
Yılda en az bir kez izlenebilirlik sistemini gözden geçirerek, sistemin
sağlıklı çalıştığını kontrol etmek ve kayıt altına almak, zorundadır. Sorumluluklar MADDE 40 – (1)
Gıda, gıda ile temas eden madde ve malzeme ve yem ile ilgili faaliyet
gösteren işletmeci, kendi faaliyet alanının her aşamasında Kanunda belirtilen
şartları sağlamakla yükümlüdür. (2)
Gıda ve yem işletmecisi ürettiği, işlediği, ithal ettiği, satışını veya
dağıtımını yaptığı bir ürününün, gıda ve yem güvenilirliği şartlarına
uymadığını değerlendirmesi veya buna ilişkin makul gerekçelerinin olması
durumunda, söz konusu ürünü kendi kontrolünden çıktığı aşamadan başlamak
üzere, toplanması için gerekli işlemleri derhal başlatmak ve konu ile ilgili
Bakanlık il/ilçe müdürlüğünü bilgilendirmek zorundadır. Gıda ve yem
işletmecisi, ürünün toplanması gerektiğinde, toplanma nedeni hakkında
tüketiciyi veya kullanıcıyı doğru ve etkin olarak bilgilendirmek ve gerekli
hâllerde, insan ve hayvan sağlığını korumaya yönelik alınacak tedbirlerin
yeterli olmaması durumunda, tüketiciye veya kullanıcıya ürünün iadesi için
çağrıda bulunmak zorundadır. (3)
Gıda ve yem işletmecisi, faaliyeti ile ilgili aşağıda istenen kayıtları
güncel tutmak, istendiğinde Bakanlığa sunmak zorundadır. a)
İşletme onayı veya kaydına ilişkin belgeleri, b)
Tehlike analizi ve kritik kontrol noktaları ilkelerine dayanan gıda ve yem
güvenilirliği sistemlerine ilişkin uyguladığı prosedürler ve güncel
kayıtları, c)
Cihaz kalibrasyon kayıtları, ç)
Cihaz ölçüm kayıtları, d)
Partinin tanımlanmasını sağlayan bir işaret veya numara ve diğer bilgileri
içerecek şekilde alım ve satış ile ilgili kayıtları, e)
Gıda ve yemde izlenebilirlik kayıtları, f)
Haşere ve kemirgenlerle mücadele kayıtları, g)
Hammadde, üretimde kullanılan yardımcı maddeler, ara ürüne ve/veya son ürüne
ilişkin analiz kayıtları, ğ)
İşin nevine göre konuyla ilgili lisans eğitimi almış zorunlu personelin
çalıştırıldığına dair kayıtları. (4)
Gıda ve yem işletmecisi, ürünle ilgili riskin önlenmesi, azaltılması veya
ortadan kaldırılmasından sorumlu olup bu gibi tedbirlerin alınmasında
Bakanlıkla işbirliği yapar. İlgililer, Bakanlıkça alınan önlemlerin
uygulanması sırasında hiçbir şekilde engelleme yapamaz. (5)
Gıda ve yem işletmecisi, üretim, hazırlama ve satışta, Bakanlıktan kayıtlı
veya onaylı işletmelerin ürünlerini ve ürünün onaya tabi olması durumunda
onaylı ürünleri kullanmak zorundadır. (6)
Kamu-özel kurum ve kuruluşları ile mahallinde üreterek toplu tüketime sunan
işyerleri ve yemek fabrikaları, ürettiği yemek partisinin her çeşidinden
alınan bir örneği yetmiş iki saat uygun koşullarda saklamakla yükümlüdür. ONUNCU
BÖLÜM Resmi
Kontrollerin Finansmanı Resmi kontrollerin finansmanı MADDE 41 – (1) Gıda zehirlenmelerinde ya da zehirlenme şüphesi
bulunan durumlarda zehirlenmeye neden olabilecek gıda ve gıda ile temasta
bulunan madde ve malzemelerden alınan numunelere ait her türlü muayene ve
analiz ücretleri dahil tüm masraflar ilgili faaliyetten sorumlu gerçek veya
tüzel kişilerce ödenir. (2)
Bir uygunsuzluğun tespiti, Bakanlığın normal kontrol faaliyetlerini aşan
resmi kontrolleri gerektiriyorsa, ek kontrollerden doğan masraflar, ürünlerin
sahibi olan veya ek kontroller yürütülürken ürünleri elinde bulunduran gerçek
veya tüzel kişiler tarafından ödenir. Normal kontrol faaliyetleri; Bakanlığın
çok yıllık ulusal kontrol planı ile belirlenenler dahil olmak üzere, Kanun
kapsamında gerekli görülen rutin kontrol faaliyetleridir. Normal kontrol
faaliyetlerini aşan faaliyetler ise sorunun kapsamının tespiti için veya
düzeltici faaliyetlerin yürütüldüğünün onaylanması için gerekli olan
çalışmalardır; bu amaçla bir uygunsuzluğu tespit etmek veya kanıtlamak için
yürütülmesi gereken numune alma ve analiz dahil diğer kontrolleri de
kapsamaktadır. (3)
İtiraz durumunda, şahit numunenin analizi de dahil olmak üzere tüm masraflar
gerçek veya tüzel kişiler tarafından karşılanır. (4)
Resmi kontrollerin hangi faaliyetlerinden ne miktarda ücret alınacağı,
28/12/2006 tarihli ve 26390 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Tarım ve
Köyişleri Döner Sermaye İşletmeleri Uygulama Yönetmeliğine göre belirlenir. ONBİRİNCİ
BÖLÜM Çeşitli ve
Son Hükümler Yürürlükten kaldırılan yönetmelikler MADDE 42 – (1)
9/6/1998 tarihli ve 23367 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan Gıdaların
Üretimi, Tüketimi ve Denetlenmesine Dair Yönetmelik ile 26/9/2008 tarihli ve
27009 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gıda Güvenliği ve Kalitesinin
Denetimi ve Kontrolüne Dair Yönetmelik yürürlükten kaldırılmıştır. Geçiş hükümleri GEÇİCİ MADDE 1 – (1)
27/5/2004 tarihli ve 5179 sayılı Gıdaların Üretimi, Tüketimi ve
Denetlenmesine Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulü Hakkında
Kanun ve 29/5/1973 tarihli ve 1734 sayılı Yem Kanununa göre; gıda, gıda ile
temas eden madde ve malzeme ile yemin resmi kontrollerinde görev yapan
personel, resmi kontrol görevlerine 5996 sayılı Kanunun Ek-2’sinde belirtilen
şekilde devam eder. Yürürlük MADDE 43 – (1)
Bu Yönetmelik yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Yürütme MADDE 44 – (1)
Bu Yönetmelik hükümlerini Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanı yürütür. 17 Aralık 2011
CUMARTESİ Resmî Gazete Sayı : 28145 |